Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

Dnia 9 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

SSO Barbara Mokras

SSO Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2014r. r. w K.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) sp. z o.o. w S.

z udziałem dłużnika M. K.

w przedmiocie skargi dłużnika na postanowienie Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym

w K. J. K. z 11 kwietnia 2014r. w sprawie Km 3960/13

na skutek zażalenia Komornika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 30 czerwca 2014r. w sprawie I Co 1108/14

p o s t a n a wia:

uchylić punkt 1 zaskarżonego postanowienia i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Kaliszu do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt II Cz 595/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2014r. Sąd Rejonowy w Kaliszu po rozpoznaniu skargi dłużnika na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu z dnia
11 kwietnia 2014r., uchylił pkt 1 postanowienia w zakresie opłaty stosunkowej i polecił Komornikowi sądowemu ponowne rozpoznanie sprawy w tej części oraz oddalił skargę
w pozostałym zakresie.

Uchylając postanowienie w tej części Sąd Rejonowy stwierdził, że komornik prawidłowo ustalił koszty postępowania egzekucyjnego za wyjątkiem wysokości opłaty od świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, bowiem pobrał opłatę 15 % podczas, gdy winien zastosować art. 49 ust.2 i pobrać opłatę 5 %.

Zażalenie na postanowienie Sadu Rejonowego w części uchylającej postanowienie Komornika z dnia 11 czerwca 2014r. tj co do punktu 1-go, wniósł Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu. Zarzucając naruszenie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.
o komornikach sądowych i egzekucji, wniósł o jego uchylenie.

W odpowiedzi na zażalenie Komornika, dłużnik wniósł o oddalenie tego zażalenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie jest uzasadnione, lecz z innych przyczyn niż podniesione przez skarżącego.

Zażalenie na postanowienie komornika ustalającego koszty postępowania egzekucyjnego ma służyć skontrolowaniu przez Sąd Rejonowy prawidłowości dokonanej czynności zarówno
w zakresie formalnym, jak i merytorycznym.

Zważyć jednak należy, że zażalenie Komornika Sądowego zostało skierowane przeciwko uchyleniu jego postanowienia w punkcie 1-szym i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania, a więc ocenie może być poddany jedynie ewentualny błąd Sądu Rejonowego przy kwalifikowaniu określonej sytuacji procesowej, jako odpowiadającej ewentualnej podstawie orzeczenia kasatoryjnego.

Jeżeli postanowienie zostało uchylone z powodu wadliwości zaskarżonej skargą dłużnika czynności komornika, to rolą Sądu Okręgowego w postępowaniu zażaleniowym jest zbadanie, czy sąd I instancji prawidłowo rozumiał to pojęcie oraz czy jego merytoryczne stanowisko w sprawie uzasadniało taką ocenę postępowania sądu pierwszej instancji. Poza zakresem kontroli pozostaje prawidłowość stanowiska prawnego Sądu Rejonowego, co do meritum, bowiem nie znalazło ono odzwierciedlenia w zaskarżonym rozstrzygnięciu.

Dokonując czynność ustalenia kosztów egzekucji, komornik wydaje postanowienie,
w którym powinien wskazać podstawę obliczenia kosztów przez podanie tytułu ich pobrania oraz przytoczenie odpowiednich przepisów ustawy z dnia 29.08.1997 r. o komornikach sądowych
i egzekucji ( Dz.U. 2011.231.1376 j.t.).W uzasadnieniu postanowienia powinny natomiast znaleźć się argumenty, jaki kierował się komornik, ustalając „koszty egzekucji”, aby nie było potrzebne ich uzupełnianie w drodze np. wyjaśnień komornika przed sądem lub przez wgląd do akt komorniczych. ( por. uchwała SN z 9.6.1999r., III CZP 16/99). Tylko postanowienie komornika, które zawiera jedynie ogólną wartość kosztów egzekucji, nie pozwala dokonać oceny prawidłowości czynności komornika przez strony postępowania, a także przez sąd, do którego trafia skarga na postanowienie.

Skarga na czynność komornika jest środkiem prawnym służącym weryfikacji czynności komornika sądowego po względem ich zgodności z przepisami dotyczącymi postępowania
i służącym eliminacji czynności egzekucyjnych komornika sądowego dokonanych
z naruszeniem przepisów proceduralnych. Zauważenia wymaga, że Sąd Rejonowy rozpoznający skargę nie jest organem wyższej instancji w stosunku do komornika sadowego, zatem uchylenie czynności komornika musi wynikać wyłącznie z wyżej wskazanych podstaw.

Analizując natomiast zaskarżonego skargą dłużnika postanowienie komornika z dnia
,11 kwietnia 2014r. w przedmiocie ustaleniu kosztów egzekucji nie można dopatrzeć się w jego treści jak i w uzasadnieniu ewentualnych uchybień przejawiających się brakiem szczegółowego ustalenia jego wysokości. W uzasadnieniu postanowienia Komornik Sądowy zawarł również argumenty, jakimi kierował się ustalając m.in. wysokość kwestionowanej opłaty stosunkowej.

W ocenie Sądu Okręgowego czynność Komornika należało zatem uznać za prawidłową pod względem formalnym i pozwalającym na jego kontrolę merytoryczną. Nie zachodziły zatem przeszkody do merytorycznego rozstrzygnięcia przez Sąd Rejonowy co do podniesionego w skardze dłużnika zarzutu i ewentualnej korekty wysokości ustalonych przez komornika kosztów egzekucji zgodnie z art. 49 ust.10 ustawy o kom. i egzek.

Dodać należy, że na wezwanie Sądu I instancji złożona została przez Komornika odpowiedź na skargę oraz dołączone akta, co umożliwiało Sądowi I instancji zbadanie zasadności podniesionych w skardze zarzutów, bez konieczności uchylenia postanowienia celem „ponownego rozpoznania sprawy” w tej części.

Mając powyższe na względzie uznając zażalenie Komornika Sądowego za uzasadnione należało z mocy art. 386 § 4 w zw. z art. 397 §2 i art. 13 §2 k.p.c. orzec jak w sentencji.