Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

K., dnia 16 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2018 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku J. G. i E. G.

o wznowienie postępowania w sprawie I Co 601/17

w przedmiocie zażalenia wnioskodawców

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jarocinie z dnia 13 listopada 2017 r.,

sygn. akt I Co 601/17

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

SSO Janusz Roszewski

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 listopada 2017 r. Sąd Rejonowy
w J. oddalił wniosek J. G. i E. G. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Zażalenie na powyższe orzeczenie złożyli wnioskodawcy, wnosząc o jego zmianę poprzez uwzględnienie obu wniosków z uwagi na istnienie ku temu przesłanek.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy, z przedłożonego przez wnioskodawców oświadczenia o stanie majątkowym, rodzinnym i dochodach wynika, że wnioskodawcy prowadzą wspólne gospodarstwo domowe i nie posiadają nikogo na utrzymaniu. Wnioskodawca utrzymuje się z rolnictwa i deklaruje, iż uzyskuje z niego dochód w wysokości 600,00 zł miesięcznie. Wnioskodawczyni natomiast uzyskuje stały dochód w kwocie 750,00 zł miesięcznie z tytułu pobierania świadczenia emerytalnego. Poza zwykłymi kosztami utrzymania, budżet domowy wnioskodawców nie jest obciążony żadnymi szczególnymi wydatkami.

Mając na względzie powyższe okoliczności, należy uznać, że zasadnie Sąd
I instancji przyjął, iż sytuacja materialna skarżących umożliwia im poniesienie kosztów sądowych bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny, które aktualizują się w konieczności poniesienia opłaty od wniosku w kwocie 50,00 zł. Należy zauważyć, że przedmiot niniejszej sprawy, którym jest wznowienie postępowania w sprawie I Co 601/17, nie należy do kategorii spraw pilnych, a jej charakter pozwala na finansowe przygotowanie się do jej wniesienia, skoro wnioskodawcy osiągają stały dochód. Trafnie Sąd a quo podniósł, że instytucja zwolnienia od kosztów sądowych jest odstępstwem od zasady odpłatności wymiaru sprawiedliwości, co sprawia, iż zwolnienie od kosztów sądowych może nastąpić tylko w sytuacjach wyjątkowych, zasługujących na szczególne uwzględnienie, gdy poniesienie tych kosztów może narazić stronę na niemożność wyasygnowania środków pieniężnych na pokrycie wydatków zaspokajających najpotrzebniejsze potrzeby bytowe wnioskodawcy i członków jego rodziny.

Powyższe uzasadnia odmowę uwzględnienia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych na podstawie art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Należy zgodzić się również ze stanowiskiem Sądu I instancji, że to, iż wnioskodawcy nie wskazali żadnych szczególnych okoliczności, które przemawiałyby za uwzględnieniem ich wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, wespół z faktem, iż nie ujawniły się żadne przesłanki do uznania, że można wnioskodawców uznać za osoby nieporadne, dostatecznie uzasadnia odmowę ustanowienia na rzecz wnioskodawców pełnomocnika z urzędu.

Zasadnie zatem Sąd a quo oddalił wniosek wnioskodawców o ustanowienie pełnomocnika z urzędu na podstawie na podstawie art. 117 § 5 k.p.c.

Dlatego, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł, jak sentencji.

SSO Janusz Roszewski