Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

K., dnia 5 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt

po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. W.

przeciwko pozwanemu (...) S.A. w S.

o zadośćuczynienie

na skutek zażaleniapowoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Pleszewie z dnia 15 stycznia 2016 r. , sygn.. akt I C 13/16

postanawia:

oddalić zażalenie

Wojciech Vogt

Sygn. akt II Cz 135/16

Dnia 5 kwietnia 2016 roku

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Pleszewie oddalił wniosek powoda o zwolnienie go od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wskazał, że powód posiada oszczędności w wysokości 60.000 zł.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożył powód zaskarżając je w całości i zarzucając naruszenie art. 102 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Wskazał, że znaczna część oszczędności, które powód posiada pochodzi z wypłaty zadośćuczynienia i nie powinna być przeznaczona na pokrycie kosztów sądowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Z oświadczenia powoda o stanie rodzinnym, majątkowym i zarobkach w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że powód jest w stanie bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny ponieść te koszty.

Powód bowiem posiada oszczędności w kwocie 60.000 zł, z czego – jak wynika wprost z jego oświadczenia - tylko kwota 35.000 zł pochodzi z wypłaconego mu odszkodowania. Ponadto powód jest właścicielem samochodu wyprodukowanego w 2015 r. o wartości 75.000 zł Już te okoliczności wskazują, że powód jest osoba zamożną i w związku z tym może ponieść w całości koszty sądowe.

Rozważania prawne pełnomocnika zawarte w zażaleniu nie odnoszą się do stanu faktycznego sprawy i ich umieszczanie w zażaleniu jest zbędne. Zażalenie natomiast nie odnosi się w żaden sposób do posiadanego przez powoda majątku i źródeł jego pochodzenia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.

Wojciech Vogt