Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

Dnia 28 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Wojciech Vogt
Sędziowie:	SSO Barbara Mokras SSO Janusz Roszewski- spr.

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2014r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.

przeciwko A. W. (1) i A. W. (2)

o zapłatę

na skutek zażalenia B. T. prowadzącego Kancelarię Radcy Prawnego w K.

na postanowienie w przedmiocie ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu

w postanowieniu Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 6 sierpnia 2013r., sygn. akt I Nc 2808/12

p o s t a n a w i a :

1.  zmienić zaskarżone punkt 2 postanowienia w ten sposób, że kwotę wynagrodzenia przyznanego od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu radcy prawnemu B. T. z tytułu nieodpłatnej pomocy prawnej udzielonej z urzędu pozwanym A. W. (1) i A. W. (2) podwyższyć do kwoty 900 (dziewięćset) złotych wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w stawce 23%.

2.  nie obciążać powodów kosztami postępowania zażaleniowego

3.  przyznać od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu na rzecz radcy prawnego B. T. wynagrodzenie w kwocie 60 (sześćdziesiąt) złotych wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w stawce 23%.z tytułu pomocy prawnej udzielonej nieodpłatnie z urzędu pozwanym A. W. (1) i A. W. (2) w postępowaniu zażaleniowym.

Sygn. akt II Cz 566/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek pozwanych o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty oraz przyznał od Skarbu Państwa radcy prawnemu B. T. z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu pozwanym A. W. (1) i A. W. (2) kwotę 600 złotych wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w stawce 23%.

Zażalenie na postanowienie Sadu Rejonowego w Kaliszu wniósł pełnomocnik pozwanych zaskarżając je w części dotyczącej wysokości wynagrodzenia przyznanego pełnomocnikowi pozwanych w tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Postanowieniu temu skarżący zarzucił naruszenie przepisów postępowania, tj: art. 108 § l kpc poprzez brak rozstrzygnięcia o kosztach pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji i art. 745 § l kpc poprzez brak rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zabezpieczającego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Wskazująca na powyższe skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że przyznane pełnomocnikowi radcy prawnemu B. T. wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu podwyższyć do kwoty 900 złotych wraz z należnym podatkiem od towarów i usług ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia przez Sąd I instancji na podstawie art. 395 § 2 kpc oraz zasadzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie radcy prawnego jest uzasadnione.

Postanowienie, którego przedmiotem jest obowiązek pokrycia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, nie jest orzeczeniem w przedmiocie kosztów procesu (por. postanowienia z dnia 14 grudnia 2007 r., III CZ 61/07, (...) 2008, nr 4, s. 12,
z dnia 17 listopada 2009 r., III CZ 53/09, OSNC 2010, nr 5, poz. 79 i z dnia 17 czerwca 2010 r., III CZ 20/10, nie publ.).

Na gruncie orzecznictwa Sądu Najwyższego przyjmuje się również, że na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przysługuje zażalenie pełnomocnikowi ustanowionemu przez sąd. (Uchwała Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 8 marca 2012 r., III CZP 2/2012, OSNC 2012/10/115, Prok.i Pr.-wkł. (...), LEX nr 1129959, Biul.SN 2012/3/8, M.Prawn. 2012/20/1091-1094).

Sama strona, reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu, nie ma interesu prawnego w zaskarżeniu tego postanowienia, które nie narusza w żaden sposób jej sfery prawnej (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2009 r., III CZP 36/09).

Odnosząc się natomiast do wysokości przyznanego wynagrodzenia przyznanego radcy prawnemu ustanowionemu z urzędu dla strony, należy zważyć iż obowiązek pokrycia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu wynika z art.22 ust.1 ustawy z dnia 6.07.1982 r. o radcach prawnych ( (Dz.U.2010.10.65 – j.t.).

Rozpoznawana przez Sąd I instancji sprawa dotyczyła żądania zapłaty kwoty 2.271,51 zł w postępowaniu nakazowym, zatem zgodnie z §6 pkt 3 rozporządzenia minimalna opłata wynosi 600 zł. a w postępowaniu zażaleniowym zgodnie z §13 ust. 2 pkt 1 – 150 zł. Skoro radca prawny ustanowiony z urzędu dla pozwanych prowadził sprawę reprezentując ich także w toku postępowania zażaleniowego przed Sądem Okręgowym w sprawach IICz 913/13o udzielenie zabezpieczenia oraz w sprawie IICz 122/2014 w przedmiocie wyłączenia sędziego, zatem przysługuje mu także wynagrodzenie z obu tytułów podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, co wynika z §2 ust.3 rozporządzenia.

Mając powyższe na względzie należne ogółem wynagrodzenie radcy prawnemu reprezentującemu z urzędu powoda wynosi nie 600 zł jak orzekł Sąd Rejonowy, lecz kwotę 900 zł powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23 %. Dlatego uzasadnione jest podwyższenie przyznanego od Skarbu Państwa wynagrodzenia w punkcie 2 zaskarżonego wyroku o kwotę 300 złotych.

Z tych wszystkich względów na podstawie art. 386 §1 w zw. z art. 397 § 2k.p.c. należało zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie 2 w sposób jak w sentencji postanowienia.