Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

Dnia 22 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Chmura

Sędziowie: SO Marian Raszewski

SR del. Mariusz Drygas (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko pozwanemu A. F.

o zapłatę

w przedmiocie skargi pozwanego o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 9 czerwca 2014r. sygn. akt I C 666/14

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 22 czerwca 2016r.

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Marian Raszewski SSO Jacek Chmura SSR del. Mariusz Drygas

Sygn. akt II Cz 625/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2016r. Sąd Rejonowy w Kaliszu odrzucił skargę pozwanego A. F. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 9 czerwca 2014r. sygn. akt I C 666/14. Sąd I instancji ustalił, iż przesyłka zawierająca odpis pozwu, załączników oraz wezwanie na termin rozprawy w sprawie I C 666/14 została pozwanemu prawidłowo doręczona przez awizo po myśli art. 139 § 1 k.p.c., pozwany natomiast odebrał osobiście odpis wyroku zaocznego w dniu 3 lipca 2014r., a następnie wniósł sprzeciw, który z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych został odrzucony prawomocnym postanowieniem z dnia 16 września 2014r. Sąd uznał w pierwszej kolejności, iż nie zachodzi podstawa wznowienia wskazana w art. 403 § 2 k.p.c., którą pozwany wiąże z dokonaniem zapłaty dochodzonej przez powoda kwoty w dniu 5 maja 2014r. Skarżący bowiem jeszcze w toku sprawy I C 666/14 mógł skorzystać z posiadanego dowodu wpłaty, co więcej, dołączył ten dowód do sprzeciwu od wyroku zaocznego. Sąd rozważył także zaistnienie podstawy wznowienia określonej w art. 401 pkt 2 k.p.c. – pozbawienie możliwości działania, co pozwany wiązał z brakiem otrzymania zawiadomienia o złożeniu w placówce pocztowej korespondencji zawierającej odpis pozwu i wezwanie na rozprawę, na której zapadł wyrok zaoczny. Uznał następnie, iż nie ma podstaw do przyjęcia, by działanie Sądu w niniejszej sprawie naruszało przepisy postępowania. Sąd podjął bowiem wszelkie możliwe na tym etapie czynności służące prawidłowemu zawiadomieniu strony i umożliwieniu jej uczestnictwa w rozprawie. Przesyłka skierowana na adres skarżącego mimo dwukrotnego awizowania, nie została podjęta w terminie oraz została złożona w aktach ze skutkiem doręczenia. Skarżący nie wykazał, by brak otrzymania stosownych zawiadomień był wynikiem działania powoda. Nawet jednak przy przyjęciu hipotetycznie, że skarżący nie odebrał wezwania na termin rozprawy, to otrzymał on przecież tak odpis wyroku zaocznego z pouczeniem, jak i wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniesionego sprzeciwu. Jako podstawę rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy powołał art. 399 § 1 k.p.c.

Na przedmiotowe postanowienie zażalenie wniósł pozwany, domagając się zmiany postanowienia i oddalenia powództwa względnie uchylenie wyroku zaocznego. W uzasadnieniu zarzucił, iż nie wiedział o toczącym się przeciw niemu postępowaniu sądowym i obiektywnie rzecz ujmując, nie mógł się o nim dowiedzieć, ponieważ przesyłka z winy operatora nie dotarła do niego, wobec czego niestawiennictwo na rozprawie było niezawinione. W skrzynce na listy pozwanego nigdy nie było pozostawionego przez doręczyciela firmy (...) powiadomienia o przesyłce sądowej. Nie mógł więc uczestniczyć w rozprawie i dostarczyć potwierdzenia wpłaty z dnia 5 maja 2014r. dokonanej na konto (...) Towarzystwo (...), które miało wykazać, iż w dniu wydania wyroku zaocznego roszczenie powoda nie istniało.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne.

Sąd I instancji prawidłowo przyjął, iż skarga o wznowienie postępowania nie została oparta na ustawowej podstawie. Z sytuacją taką mamy bowiem do czynienia zarówno wtedy, gdy przytoczona w niej podstawa nie odpowiada wzorcowi którejkolwiek z podstaw wznowienia, jak i wówczas, gdy podstawa ta odpowiada wprawdzie temu wzorcowi, lecz w rzeczywistości nie wystąpiła (por. postanowienia SN z dnia 25 maja 2012r. I CZ 35/12 publ. Legalis 496878, z dnia 28 lutego 2014 r. IV CZ 126/13 publ. Legalis 993284) . Badanie powołanej przesłanki nie może więc ograniczać się do kontroli, czy wskazane w skardze okoliczności odpowiadają ustawowym podstawom wznowienia, ale musi objąć także ustalenie, czy podstawa rzeczywiście istnieje.

W tej sytuacji nie sposób zakwestionować stanowiska wyrażonego w zaskarżonym postanowieniu, iż pomimo powołania przez pozwanego okoliczności objętych zakresem ustawowych podstaw warunkujących wznowienie, żadna z przyczyn w rzeczywistości nie wystąpiła.

Odnośnie wykrycia nowych dowodów w sprawie (art. 403 § 2 k.p.c.) należy uznać, iż niewystąpienie podstawy wznowienia ma tu charakter oczywisty. Pozwany bowiem nie tylko że mógł skorzystać z dowodu w postaci potwierdzenia zapłaty w poprzednim postępowaniu, co już powoduje bezpodstawność żądania wznowienia, ale też to uczynił.

Skarżący nie podważył również ustaleń Sądu Rejonowego w odniesieniu do podstawy zawartej art. 401 pkt 2 k.p.c., a polegającej na braku możności działania. Przedłożenie samej tylko kopii potwierdzenia nadania przesyłki poleconej na adres operatora pocztowego dowodzić może tylko kierowania do wymienionego podmiotu korespondencji nieujawnionej treści. Co jednak przy rozpatrywaniu wystąpienia tej podstawy najistotniejsze, nawet gdyby miał miejsce brak skutecznego doręczenia wezwania na termin rozprawy, to i tak z dalszych działań pozwanego polegających w szczególności na wniesieniu sprzeciwu od wyroku zaocznego wynika, iż przed uprawomocnieniem się wyroku ewentualna niemożność działania ustała. To zaś skutkowałoby niedopuszczalnością skargi o wznowienie postępowania w myśl art. 401 pkt 2 zdanie II k.p.c

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.

SSO Marian Raszewski SSO Jacek Chmura SSR del. Mariusz Drygas