Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant p.o. stażysty Patrycja Kinder

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2018 r. w Kaliszu

odwołania U. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 15 listopada 2017 r. nr (...) znak (...)

w sprawie U. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie ubezpieczenia

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 15 listopada 2017 r. nr (...) znak (...) w ten sposób, że ustala iż odwołująca U. M. jako pracownik u płatnika składek J. G. podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od 15 lipca 2010 r. do 9 lipca 2017 r.

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz odwołującej U. M. kwotę 406,81 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 listopada 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. stwierdził, że U. M. podlega od 15 lipca 2010 r. do 31 maja 2017 r. ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek J. G..

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła U. M. wnosząc o jej zmianę i ustalenie, iż podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu pracowników od 15 lipca 2010 r. do 9 lipca 2017 r.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca U. M. urodzona (...) zawarła 15 lipca 2010 r. umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy z firmą: Zakład Produkcji (...) J. G. w D..

/bezsporne/

J. G. zmarł 9 lipca 2017 r.

dowód: odpis aktu zgonu w aktach sprawy

Do chwili zgonu J. G., umowa o pracę zawarta z U. M. nie była rozwiązywana. Zgodnie z zawartą wcześniej umową, odwołująca do dnia zgonu J. G. wykonywała w jego firmie obowiązki pracownicze każdego dnia roboczego od godziny 10-ej do 18-ej.

dowód: zeznania odwołującej

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust 1 pkt.1 i art. 13 pkt.1 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137 póz. 887 z późn. zm.). obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym - podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Podkreślić przy tym trzeba, że zarówno przepisy prawa pracy, prawa ubezpieczeń społecznych, jak i przepisy ustrojowe pozwalają tak kształtować elementy stosunku pracy, jaka jest wola stron.

W niniejszej sprawie, zgromadzony materiał dowodowy wskazuje iż odwołująca i właściciel firmy: Zakład Produkcji (...) sporządzili umowę o pracę i umowa ta była realizowana. Zdarzeniem powodującym zaprzestanie świadczenia pracy przez odwołującą był zgon właściciela firmy. Takie zdarzenie, wobec uregulowania zawartego w przepisie art.63 ² § 1 k.p. sprawia wygaśnięcie zawartej wcześniej umowy o pracę z mocy samego prawa. Zatem dopiero z tą chwilą następuje ustanie stosunku pracy. Mając na uwadze przywołany na wstępie przepis, stan podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym pracowników istnieje do tej chwili. Dla sytuacji odwołującej ma to takie znaczenie, że podlega ona wskazanym wyżej ubezpieczeniom do 9 lipca 2017 r. Przyjęta przez ZUS końcowa data z ostatniej złożonej przez płatnika deklaracji nie mogła wyznaczać podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tej racji, że brak kolejnych deklaracji za następne miesiące nie ma zasadniczego znaczenia. Istotne jest bowiem tylko trwanie stosunku pracy z jednoczesnym świadczeniem pracy co automatycznie oznacza prawo do wynagrodzenia. Te warunki występowały w przypadku odwołującej aż do 9 lipca 2017 r.

Stąd odwołanie jako zasadne podlegało uwzględnieniu, a decyzja zmianie w myśl art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. o czym sąd orzekł w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 i § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.