Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 463/20 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Kaliszu z 2021-05-21

Sygn. akt V U 463/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2021 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Romuald Kompanowski

Protokolant: sekr.sądowy Małgorzata Kucińska

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2021 r. w Kaliszu

odwołania P. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 13 grudnia 2019 r. Nr (...)

w sprawie P. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o rentę rodzinną

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 13 grudnia 2019 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującej P. B. prawo do renty rodzinnej po zmarłym mężu H. K. poczynając od 29 września 2019 r.

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz odwołującej P. B. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VU 463/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 13 grudnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił P. B. przyznania renty rodzinnej po zmarłym w dniu 29 września 2019 r. mężu H. K. albowiem wnioskodawczyni nie pozostawała z. mężem w chwili jego śmierci we wspólności małżeńskiej.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła P. B. wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do renty rodzinnej. W odwołaniu skarżąca powołała się na istnienie między nią a zmarłym mężem wspólności małżeńskiej.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Bezspornym jest pobieranie przez H. K. urodzonego dnia (...), zmarłego w dniu 29 września 2019 r. r. emerytury. Bezsporne jest również pozostawanie przez odwołującą P. B. i H. K. w związku małżeńskim zawartym dnia 4 sierpnia 2007 r. Ostatnim miejscem pobytu H. K. była miejscowość D. położona w Województwie (...). Zmarły mieszkał tam w budynku parafialnym zajmowanym przez syna z racji posługi kapłańskiej w miejscowej parafii.

/ bezsporne /

Wcześniej, bo od co najmniej kwietnia 2008 r. odwołująca i H. K. zamieszkiwali razem w lokalu nr (...) znajdującym się przy ulicy (...) w N..

dowód: zaświadczenie o zameldowaniu w aktach emerytalnych odwołującej

W październiku 2016 r. Burmistrz N. potwierdził zameldowanie odwołującej we wskazanym wyżej lokalu oraz ważność takiego poświadczenia do października 2012 r.

dowód: zaświadczenie z 20.10.2016 r. w aktach sprawy ( k.5 )

Odwołująca faktycznie w tym mieszkaniu przebywała nie dłużej niż do sierpnia 2019 r. Wcześniej bo w grudniu 2018 r. H. K. trafił do szpitala z rozpoznaniem udaru mózgu. Leczenie szpitalne nie doprowadziło do odzyskania u H. K. sprawności w stopniu umożliwiającym samodzielne zaspokajanie podstawowych potrzeb życiowych. Wymagał on całodobowej pielęgnacji. W tych warunkach syn H. W. K. na początku stycznia 2019 r. zabrał ojca ze szpitala w N. i przewiózł do D..

dowód: zeznania świadka W. K., zeznania odwołującej

W lutym 2019 r. W. K. jako właściciel lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w N. przy ulicy (...) pisemnie wypowiedział odwołującej umowę użyczenia powyższego lokalu. W. K. stał się właścicielem powyższego lokalu na mocy umowy darowizny dokonanej w 2016 r. przez H. K.. Przed darowizną lokal en stanowił majątek odrębny H. K.. W odpowiedzi na powyższe pismo odwołująca odmówiła opuszczenia lokalu powołując się na uprawnienie do zajmowania lokalu w takim rozmiarze jak prawo do lokalu swego małżonka. Odwołująca w tych warunkach przez kilka miesięcy zajmowała wskazany wyżej lokal po czym wobec braku rokowań co do możliwości powrotu H. K. do N., przeprowadziła się do córki mieszkającej w sąsiedztwie G..

dowód: zeznania odwołującej.

Do czasu choroby H. K. w grudniu 2018 r. odwołująca i H. K. wspólnie zajmowali wskazany wyżej lokal, prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Z posiadanych środków pieniężnych pokrywali wspólnie wydatki na bieżące utrzymanie.

dowód: zeznania świadka E. W.

Odległość między N. a D. wynosi 363 km.

/ bezsporne /

Sąd zważył, co następuje

Warunki prowadzące do przyznania renty rodzinnej zawarte są w art. 65 i następnych ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z art. 65 ust.1 ustawy renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Nie ulega wątpliwości, iż zmarły (...)w dniu śmierci spełnił wskazane warunki albowiem od 2012 r. pobierał emeryturę.

Zgodnie z przepisem art. 70 ust. 1 ustawy, wdowa ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat. Odwołująca urodzona dnia (...) powyższy warunek spełniła. Wdowa jest jednak z mocy uregulowania zawartego w przepisie art. 70 ust. 3 ustawy wyłączona z możliwości skutecznego ubiegania się o rentę rodzinną, jeżeli w chwili śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej. Zebrane w sprawie dowody nie wskazują na ustanie między odwołującą a zmarłym mężem wspólności małżeńskiej. Zmarły, bowiem przez okres 11 lat mieszkał wspólnie z odwołującą a zmiana miejsca pobytu zmarłego z N. do D. wynikała wyłącznie z przyczyn usprawiedliwionych okolicznościami zdrowotnymi. Taka zmiana miejsca pobytu wywołana koniecznością sprawowaniu opieki na chorym członkiem najbliższej rodziny wymagającym z jednej strony pielęgnacji a z drugiej w miarę komfortowych warunków lokalowych umożliwiających choremu przebywanie poza pokojem nie może oznaczać zaniku wspólności małżeńskiej. W realiach niniejszej sprawy zmiana miejsca pobytu nie nosiła cech trwałości. Odstęp wynoszący niespełna 9 miesięcy jaki nastąpił między obłożną chorobą H. K. wymagającą leczenia szpitalnego a potem specjalistycznej poszpitalnej rehabilitacji medycznej i pielęgnacji nie może być interpretowany jako trwałe utrzymywanie rozdzielności małżeńskiej. Istniejąca odległość między oboma miejscowościami uniemożliwiła odwołującej mającej ukończony 80 – ty rok życia odbywanie częstych podróży. Obiektywnie nie zachodziła także możliwość wspólnego zamieszkania odwołującej i H. K. w D. skoro syn H. K. wypowiedział odwołującej prawo do korzystania z lokalu w N. nie zważając na podeszły wiek macochy. Wskazuje to na dość znaczny stopień antagonizmu w relacjach odwołującej z synem H. K..

W tych warunkach przyjąć tylko należało istnienie między małżonkami czasowej odrębności lokalowej. Nie prowadziła wprost taka odrębność do ustania więzi emocjonalnej.

Mając na uwadze powyższe, odwołanie jako uzasadnione prowadziło do zmiany decyzji jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Romuald Kompanowski

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Sobańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację:  Romuald Kompanowski
Data wytworzenia informacji: