Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2014 r. w Kaliszu

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 26 marca 2013 r. i z dnia 27 maja 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 26 marca 2013 r. i z dnia 27 maja 2013 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje odwołującemu J. G.prawo do emerytury poczynając od dnia (...).

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 26 marca 2014 r. i z dnia 27 maja 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.odmówił J. G.prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych albowiem wnioskodawca nie osiągnął wymaganego okresu takiej pracy. Tym samym organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia w (...) S.A. (...) w Ś.w okresie 1.08.1980 – 31.10.1983, (...) S.A. (...) w S.w okresie 06.06.1988 r. – 30.06.1991 r., (...) S.A.w B.w okresie 01.07.1991 r. – 31.12.1998 r., albowiem w przedłożonych świadectwach pracy w warunkach szczególnych wystąpiły błędy.

Odwołania od powyższych decyzji złożył J. G. wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu pracy wykonywanej we wskazanych wyżej latach jako okresu pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący J. G., urodzony dnia (...), w latach 1980 – 83 i 1988 – 99 był pracownikiem firmy (...) S.A.zatrudnionym w pozostających w jej strukturze organizacyjnej oddziałach terenowych. I tak w okresie 01.08.1980 r. – 31.10.1983 r. odwołujący pracował w jednostce terenowej w Ś.(Zajezdnia Samochodowa w Ś.). Następny okres pracy w tej firmie to 06.06.1988 r. – 22.02.1999 r. przy czym do dnia 30.06.1991 r. formalnym pracodawcą odwołującego była jednostka terenowa w S.(Zajezdnia Samochodowa w S.) a od dnia 01.07.1991 r. po reorganizacji struktur terenowych – (...) S.A.w B.(dowód: świadectwa pracy w aktach ZUS).

W powyższych okresach odwołujący każdego dnia roboczego po 8 godzin dziennie wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Były to pojazdy do przewozu towarów masowych w transporcie zagranicznym.. Ładowność każdego pojazdu wynosiła w granicach 25 ton i więcej. Po zmianach organizacyjnych odwołujący nadal pracował w placówce terenowej w S.. Zmieniła się tylko podległość organizacyjna placówki – (...) w B.(dowód: zeznania świadków: E. A., A. M., J. B.i H. G., zeznania odwołującego, świadectwa pracy w warunkach szczególnych w aktach ZUS).

Odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymuje się pracą w warunkach szczególnych wynoszącą łącznie 4 lata 6 miesięcy i 16 dni wykonywaną poza badanym okresem. Łączny okres składkowy i nieskładkowy odwołującego na dzień 1 stycznia 1999 r. wynosi 27 lat 7 miesięcy i 10 dni.

/bezsporne/

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach (Dz. U. nr 162 poz.1118 z póz. zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy.

Osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1948 r. w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art.32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

-

okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat

oraz

-

okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w art. 32 ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach (Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi (okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym). W myśl § 4 ust.1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1.  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2.  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy o charakterze osobowym jak i w postaci dokumentacji pracowniczej (świadectwa pracy, świadectwa pracy w warunkach szczególnych), wskazuje jednoznacznie, iż odwołujący legitymuje się dalszym okresem pracy w warunkach szczególnych. Odwołujący wykonywał w okresach: 01.08.1980 r. – 31.10.1983 r. i 06.06.1988 r. – 31.12.1998 r. prace polegające na kierowaniu samochodem ciężarowym o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Prace takie spełniały warunki wymienione w wykazie A dział VIII pkt.2 załącznika do cytowanego wyżej rozporządzenia. Pracę taką odwołujący wykonywał codziennie i w pełnym wymiarze czasu pracy. Łączny okres wykonywania takiej pracy wynosi 13 lat 9 miesięcy i 25 dni. Spełniona została zatem przesłanka co najmniej 15-letniej pracy w warunkach szczególnych gdyż brakujący odwołującemu okres takiego zatrudnienia wynosi 10 lat 5 miesięcy i 14 dni. Cały badany okres pracy w warunkach szczególnych przypada przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Poza sporem pozostawało spełnienie przez odwołującego pozostałych warunków koniecznych do przyznania emerytury. Odwołujący legitymował się na dzień 1 stycznia 1999 r. ponad 27 letnim okresem ubezpieczenia i w chwili wydawania zaskarżonej decyzji miał ukończony 60-ty rok życia. Zaskarżone decyzje podlegały więc zmianie jak w sentencji.