Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant st. sekr. sądowy Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2017 r. w Kaliszu

odwołania J. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 10 października 2017 r. Nr (...)

w sprawie J. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 10 października 2017 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu J. B. emeryturę poczynając od dnia (...).

UZASADNIENIE

W dniu 04.09.2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. został złożony wniosek o przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach dla J. B..

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 10.10.2017 r. w sprawie (...) odmówił J. B. prawa do emerytury. Zdaniem ZUS w O. odwołujący nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tj. nie wykazał 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Od powyższej decyzji w dniu 16.10.2017 r. J. B. wniósł odwołanie, w którym podniósł, iż wykonywana przez niego praca w okresie od 01.07.1976 r. do 20.04.1977 r. i od 02.05.1979 r. do 31.12.1986 r. w Przedsiębiorstwie (...) w O. na stanowisku elektromontera, na którym to stanowisku wykonywał pracę stale, jest pracą na stanowiskach wymienionych w wykazie A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, co uprawnia go do uzyskania wcześniejszego świadczenia emerytalnego.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS w O. podtrzymał argumentację wcześniej przedstawioną w zaskarżonej decyzji, podniósł, iż odwołujący nie udowodnił 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach oraz wniósł o oddalenie odwołania J. B..

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący urodził się dnia (...) Wykazał staż pracy na dzień 01.01.1999 r. wynoszący 25 lat. Organ rentowy uznał odwołującemu okres pracy w szczególnych warunkach od 04.05.1987 r. do 31.12.1998 r. w (...) w wymiarze 11 lat 5 miesięcy i 14 dni. Organ rentowy nie uznał odwołującemu okresu pracy w szczególnych warunkach od 01.07.1976 r. do 20.04.1977 r. i od 02.05.1979 r. do 31.12.1986 r. w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) w O. na stanowisku elektromontera.

Odwołujący nie należy do OFE. Odwołujący posiadł status pracownika. Obecnie odwołujący pracuje zawodowo.

W niniejszej sprawie odwołujący zmierzał do wykazania okresu pracy w warunkach szczególnych od 01.07.1976 r. do 20.04.1977 r. i od 02.05.1979 r. do 31.12.1986 r. w (...) w O. na stanowisku elektromontera.

Odwołujący w okresie od 01.07.1976 r. do 24.04.1977 r. i od 02.05.1979 r. do 30.04.1987 r. zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w O.. W poprzednim okresie firma nosiła nazwę W.. Zajmowała się wytwarzaniem elementów z betonu dla potrzeb budownictwa. Wytwarzała także urządzenia potrzebne dla budownictwa. W firmie była wydzielona hala - (...), na której wytwarzano płyty stropowe i dźwigary. Na hali pracowały formy wyposażone w wibratory. Wibratory uruchamiane były za pomocą silników. Wibratory pracowały nieprzerwanie. Przerwa w zatrudnieniu w Prefabet to okres odbywania przez odwołującego służby wojskowej. W świadectwie pracy z dnia 30.04.1987 r. wskazano okres zatrudnienia odwołującego od 01.07.1976 r. do 30.04.1987 r., łącznie ze służbą wojskową i stanowisko elektromonter. Bez określenia daty, pracodawca wystawił odwołującemu świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, wskazując, iż odwołujący w okresie od 01.07.1976 r. do 20.04.1977 r. i od 02.05.1979 r. do 31.12.1998 r. wykonywał pracę na stanowisku elektromontera w warsztacie remontowym głównego mechanika. Wskazano Dział II ust. 12 pkt. 2 Zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 01.08.1983 r. w sprawie stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniających do wzrostu emerytury. W umowie o pracę z dnia 01.07.1976 r. wskazano stanowisko elektromonter. Podobnie w kwestionariuszu osobowym, podaniu o pracę z dnia 15.06.1976 r., zaświadczeniu o zdolności do pracy z dnia 25.06.1976 r., oświadczeniu z dnia 23.04.1979 r., karcie obiegowej zmiany z dnia 23.04.1979 r., angażu z dnia 02.05.1979 r., 01.08.1980 r., 20.10.1980 r., 21.05.1981 r., 18.09.1984 r., 10.10.1985 r., 18.02.1986 r., 29.07.1986 r. W karcie obiegowej zmiany z dnia 29.06.1976 r. wskazano stanowisko elektromechanik, a z dnia 20.04.1977 r. – elektromonter. W angażach z dnia 27.07.1982 r. i 11.01.1983 r. i karcie obiegowej zmiany z dnia 13.04.1987 r. wskazano stanowisko elektryk.

Odwołujący przez okres pracy w Prefabet wykonywał pracę na hali produkcyjnej P3. Praca polegała na utrzymaniu w ruchu urządzeń na tej hali pracujących – wibratorów. Na hali jako podstawowe wykonywano prace betoniarzy i suwnicowych.

(dowód: zeznania odwołującego, świadectwo pracy w szczególnych warunkach, akta osobowe odwołującego, zeznania świadków M. G. i R. J.)

Jako praca w szczególnych warunkach wymieniona została w wykazie A Dział XIV poz. 25 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 08.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca na stanowiskach związanych z bieżącą konserwacją agregatów i urządzeń oraz prace budowlano- montażowe i budowlano- remontowe na oddziałach będących w ruchu, na których jako podstawowe wykonywane są prace w szczególnych warunkach.

Możliwość uzyskania emerytury przez mężczyzn przed ukończeniem 65 roku życia przewidywał do 31.12.2008 r. przepis art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383). Obecnie osoby urodzone po 31.12.1948 r., które osiągnęły wiek wymieniony w art. 32 i pracowały w szczególnych warunkach mogą przejść na emeryturę na warunkach przewidzianych w art. 184 wymienionej ustawy. Muszą, m.in. spełniać warunek wykazania stażu pracy 25 lat dla mężczyzn i 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999 r. Przepis ten wymagał także dla spełnienia warunków do świadczenia, rozwiązania stosunku pracy i braku przynależności do OFE. Od dnia 01.01.2013 r. warunek rozwiązania stosunku pracy nie jest wymagany

Dla celów ustalenia uprawnień do wcześniejszej emerytury za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych. Wiek emerytalny takich osób, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie ustawy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 roku, nr 8, poz. 43 ze zmianami), a także na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie wymienionych aktów.

Pierwszym z warunków jest brak przynależności do OFE i odwołujący ten warunek spełnia. Kolejnym warunkiem jest ukończenie 60 roku życia. Odwołujący osiągnął wymagany przez przepisy wiek w dniu (...). Następnym warunkiem jest przepracowanie wymaganego okresu zatrudnienia tj. co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Odwołujący wykazał okresy składkowe i nieskładkowe za okres 25 lat na dzień 01.01.1999 r. Ostatnim warunkiem uzyskania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest przepracowanie co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na dzień 01.01.1999 r.

Aby wykonywaną pracę można było zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, musi to być rodzaj pracy wskazanej w załączniku A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Praca ta, zgodnie z brzmieniem § 2 ust 1 wymienionego rozporządzenia musi być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wymaganym na danym stanowisku. Stosownie do ustępu 2 § 2 w/w rozporządzenia okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w świadectwie pracy. Pracodawca odwołującego obecnie nie istnieje. Wystawił odwołującemu świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach za cały sporny okres.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego przedmiotem postępowania w sprawie o wcześniejszą emeryturę jest ustalenie tego świadczenia z uwagi na warunki pracy, co oznacza konieczność poczynienia ustaleń dotyczących rodzaju i wymiaru zatrudnienia w warunkach szczególnych.

W świetle powołanego wyżej § 2 rozporządzenia Rady Ministrów zakład pracy wydaje zaświadczenie o zatrudnieniu w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wyłącznie na podstawie posiadanej dokumentacji, natomiast w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie tych okresów także w oparciu o inne dowody m. in. zeznania świadków (por. uchwała Sądu Najwyższego z 21.09.1984 r., sygn. akt III UZP 48/84 niepublikowana LEX nr 14630).

W rozpoznawanej sprawie, jak wyżej wskazano, odwołującemu wystawiono świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach za sporny okres.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż odwołujący wykonywał pracę w szczególnych warunkach co najmniej w okresie od 01.07.1976 r. do 24.04.1977 r. i od 02.05.1979 r. do 30.04.1987 r. na stanowisku elektromontera przy utrzymaniu ruchu na hali produkcyjnej, gdzie odbywała się produkcja płyt betonowych i dźwigarów.

Odwołujący wykazał okres ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Odwołujący spełnił zatem warunki wymienione w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd uwzględnił odwołanie i przyznał odwołującemu emeryturę od dnia (...).

SSO Marzena Głuchowska