Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 17 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Wojciech Vogt (spr.)
Sędziowie:	SSO Marian Raszewski SSO Paweł Szwedowski
Protokolant:	st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko A. A. z siedzibą w S., Oddział wP. z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 18 listopada 2014r. sygn. akt I C 475/14

I.  oddala apelację,

II.  zasadza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 437 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

II Ca 29/15

UZASADNIENIE

Powód M. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. siedzibą w N. na swoją rzecz kwoty 2.371,03 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19 października 2013r. oraz zasądzenie kosztów procesu.

Pozwany (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.

Sąd Rejonowy w Kaliszu wyrokiem z dnia 18.11.2014 r. zasądził od pozwanego (...) SA z siedzibą N. na rzecz powoda M. K. kwotę 2.371,03 z ( dwa tysiące trzysta siedemdziesiąt jeden złotych 03/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 19 października 2013r. do dnia zapłaty oraz zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 119,00 z tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Rozstrzygnięcie swoje oparł na następujących ustaleniach:

Powód M. K. jest współwłaścicielem samochodu marki R. (...). 15 września 2013r. Powód zaparkował samochód na parkingu osiedlowym przy ul. (...). Powód codziennie parkował samochód na tym parkingu.

W dniu 16 września 2013r. około godziny 6.00 kierujący samochodem marki volkswagen P. W. wykonując manewr cofania uderzył w samochód powoda powodując wgniecenie nadkola i lewych drzwi od strony kierowcy. W samochodzie D. W. nie doszło do żadnych widocznych uszkodzeń, nastąpiło jedynie wysunięcie relingu, który został przez ego zamontowany.

Samochód powoda uczestniczył wcześniej w kolizji drogowej, która miała miejsce w dniu 25 lipca 2013r. na rondzie-skrzyżowaniu ulic (...). Wówczas uszkodzeniu uległ lewy bok samochodu i dach. Ubezpieczyciel sprawcy tego zdarzenia (...) Spółka Akcyjna wypłacił powodowi ubezpieczenie w kwocie 4.900 zł.

Po zdarzeniu z września 2013r. była dokonana naprawa w zakładzie blacharskim wówczas nie były używane żadne części do naprawy. Kwota wyliczona przez pozwanego wystarczyła na pokrycie kosztów naprawy.

Apelację do tego rozstrzygnięcia złożył pozwany zaskarżając wyrok w całości. Zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego:

1.  217 § 3 k.p.c. w zw. z art. 354 k.p.c. oraz art. 227 k.p.c. przez milczące pominięcie, zawartego w odpowiedzi na pozew sporządzonej w dniu 14 kwietnia 2014 r. wniosku dowodowego pozwanej o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego specjalisty na okoliczność ustalenia, czy do uszkodzenia samochodu powoda doszło w wyniku kolizji z samochodem marki V. (...) nr rej. (...) ( mimo braku uszkodzeń na samochodzie marki V. (...) w okolicznościach zdarzenia podanych przez powoda i sprawcę, oraz w oparciu o znajdujące się w aktach szkody zdjęcia uszkodzeń obu pojazdów, co w zasadzie doprowadziło do pozbawienia pozwanej obrony swoich twierdzeń,

2.  art. 328 § 2 k.p.c. przez niewskazanie powodów, dla których przytoczony powyżej wniosek dowodowy pozwanej Sąd I instancji pominął co spowodowało brak możliwości pełnego poznania motywów rozstrzygnięcia Sądu I instancji w efekcie brak możliwości zweryfikowania jego poprawności, skutkujące naruszeniem art. 379 pkt 5) k.p.c. i nieważnością przedmiotowego postępowania,

3.  art. 278 § 1 k.p.c. przez nieprzeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego specjalisty w sytuacji, kiedy wiadomości specjalne były niezbędne w celu wydania prawidłowego rozstrzygnięcia w sprawie, skutkujące uchybieniem Sądu I instancji, które miało istotny wpływ na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy.

W oparciu o te zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa i przyznanie kosztów postępowania.

Powód wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Nie jest uzasadniony zarzut nieważności postepowania. Niedopuszczenie przez Sąd zawnioskowanego przez stronę dowodu nie stanowi – wbrew temu, co twierdzi strona skarżąca – pozbawienie strony możliwości obrony swych praw skutkujące nieważnością postępowania.

W orzecznictwie przyjmuje się, iż pozbawienie strony możności obrony swoich praw polega na tym, że z powodu wadliwych czynności procesowych sądu lub strony przeciwnej nie mogła ona brać i nie brała udziału nie tylko w toku całego postępowania, ale także w jego istotnej części, przy czym chodzi o całkowite faktyczne pozbawienie możności obrony (postanowienie SN z dnia 28 listopada 2002 r., II CKN 399/01, Lex nr 19607).

Natomiast pozwany zasadnie podnosi, że w odpowiedzi na pozew (k-28 verte akt) zawnioskował dowód z opinii biegłego na okoliczność ustalenia czy do uszkodzenia samochodu powoda doszło w wyniku kolizji z samochodem marki V. (...) nr rej. (...) 29 w okolicznościach zdarzenia podanych przez powoda i sprawce oraz w oparciu o znajdujące się w aktach szkody zdjęcia uszkodzeń obu pojazdów.

Sąd I instancji nie tylko , że dowodu tego nie przeprowadził ale nie odniósł się tego wniosku.

Zasadne więc były zarzuty apelacji, że stanowi to naruszenie prawa procesowego mające wpływ na wynik sprawy.

Mając to na uwadze Sąd Okręgowy dopuścił i przeprowadził ten dowód.

W oparciu o opinię biegłego inż. J. P. dodatkowo ustalił, że udokumentowane w aktach uszkodzenia samochodu R. (...) z szkody w dniu 16 września 2013 r. są inne, większe niż uszkodzenia z dnia 25 lipca 2013 r. Ponadto ustalił, że uszkodzenia samochodu R. (...) z dnia 16 września 2013 r. powstały w wyniku zderzenia z samochodem V. (...) w sposób opisany przez powoda.

(dowód : opinia biegłego J. P., k- 137-160 akt)

Sąd w całości podzielił opinię omawianego biegłego, gdyż jest ona logiczna, wskazuje precyzyjnie źródło ustaleń i wyjaśnia wszystkie wątpliwości co do przebiegu zdarzenia.

Uwzględniając dodatkowe ustalenia należy uznać, że zaskarżony wyrok odpowiada prawu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 k.p.c. orzec jak w sentencji.