Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 26 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Wojciech Vogt (spr.)
Sędziowie:	SSO Janusz Roszewski SSO Barbara Mokras
Protokolant:	st. sekr. sąd. Elżbieta Wajgielt

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa E. K.

przeciwko Z. K. (1)

o zachowek

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 7 marca 2014r. sygn. akt I C 253/13

I.  zmienia punkt 4 zaskarżonego postanowienia zawartego w wyroku i nadaje mu następujące brzmienie:

„4. przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu na rzecz adwokatów Z. K. (2) i W. O. kwoty po 3600 zł powiększone o 23 % podatek od towarów i usług tytułem pomocy prawnej udzielonej stronom z urzędu”

II.  w pozostałym zakresie apelację oddala,

III.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu na rzecz adwokatów Z. K. (2) i W. O. kwoty po 1800 zł powiększone o 23% podatek od towarów i usług tytułem pomocy prawej udzielonej stronom z urzędu.

II Ca 181/14

UZASADNIENIE

Powód E. K. wystąpił przeciwko Z. K. (1) o zapłatę kwoty 53.333 zł tytułem zachowku po matce H. K..

Pozwana zakwestionowała wysokość zachowku i wniosła o zastosowanie art. 5 k.c. przez odpowiednie obniżenie wysokości zachowku.

Sąd Rejonowy w Kaliszu wyrokiem z dnia 7 marca 2014 r. zasądził od pozwanej Z. K. (1) na rzecz powoda E. K. kwotę 35.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 12 lutego 2013 r. do dnia zapłaty. W pozostały zakresie powództwo oddalił i orzekł o kosztach postępowania. Rozstrzygnięcie swoje oparł na następujących ustaleniach:

H. K. zmarła 10 września 2012 r. w K. i tam ostatnio stale zamieszkiwała. Spadek po niej na podstawie testamentu notarialnego z dnia 15 czerwca 2004 r. nabyła wnuczka Z. K. (1) w całości.

Powód jest synem spadkodawczyni. W skład spadku po jego matce wchodzi nieruchomość położona przy ul. (...) w K. o wartości 160.000 zł. Pozwana nie zamieszkuje na tej nieruchomości. Mieszka w domu swoich rodziców. Jest także właścicielką niezabudowanej nieruchomości położonej w S.. Pozwana jest całkowicie niezdolna do pracy, utrzymuje się z renty socjalnej.

Powód ma orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Z jednej trzeciej wartości spadku należą mu się dwie trzecie wartości, czyli kwota 35.000 zł.

Żądanie nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Apelację do powyższego rozstrzygnięcia złożyła pozwana Z. K. (1). Zarzuciła naruszenie prawa materialnego – art. 5 k.c. przez jego niezastosowanie mimo, że Sąd ustalił, że pozwana jest osobą schorowaną osiągająca niewielki dochód z renty socjalnej. Zarzuciła również naruszenie przepisów dotyczących zwrotu kosztów zastępstwa prawnego udzielonego z urzędu.

Zażalenie na rozstrzygnięcie o kosztach wniósł również powód.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił wysokość zachowku należnego powodowi. Nie miał też żadnych podstaw do obniżania wysokości zachowku z uwagi zasady współżycia społecznego.

Jest poza sporem, że pozwana jest osoba chorą i utrzymuje się z niewielkiej renty socjalnej. Sąd Rejonowy jednak słusznie podkreślił, że pozwana jest właścicielka dwóch nieruchomości – zabudowanej będącej przedmiotem spadku po H. K. oraz ½ części niezabudowanej nieruchomości - działki położonej w S.. Żadna z tych działek nie stanowi działki siedliskowej pozwanej i nie stanowi jej centrum życia. Jest więc ona w stanie zaspokoić roszczenie zachowkowi powoda w pełnej wysokości.

Z powyższego wynika, że Sąd Rejonowy nie naruszył prawa materialnego i jego rozstrzygnięcie pozostaje w zgodzie z art. 5 k.c.

Sąd natomiast nieprawidłowo ustalił koszty należne pełnomocnikom z urzędu. Wysokość tych kosztów zależy w niniejszej sprawie od wartości przedmiotu sporu, która w niniejszej sprawie wynosiła 53.333 zł ( § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.). Przy tej wartości przedmiotu sporu minimalna stawka wynosi 3.600 zł. Zażalenia stron SA więc zasadne i należało orzec o kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu zgodnie ze wskazanymi przepisami.

Mając powyższe na uwadze należało, zgodnie z art. 385 i 386 k.p.c. orzec jak w sentencji.