Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 14 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Wojciech Vogt (spr.)
Sędziowie:	SSO Paweł Szwedowski SSO Barbara Mokras
Protokolant:	st. sekr. sąd. Elżbieta Wajgielt

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. K. - (...)

przeciwko D. B.

o opróżnienie lokalu mieszkalnego

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 13 czerwca 2013r. sygn. akt I C 1714/09

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

II Ca 436/13

UZASADNIENIE

Powód (...) K.wniósł pozew przeciwko D. B.o wydanie lokalu nr (...)w budynku przy ul. (...)w K.o powierzchni użytkowej 35,28 m ² składającego się z dwóch izb wraz z pomieszczeniem przynależnym oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy w Kaliszu wyrokiem z dnia 13 czerwca 2013 r. utrzymał w mocy wyrok zaoczny z dnia 14 grudnia 2009 r. wydany w sprawie I C 1714/09, którym to wyrokiem Sąd nakazał pozwanemu D. B.aby opuścił, opróżnił i wydał powodowi (...) K. lokal mieszkalny nr (...)w budynku przy ul. (...)w K.o powierzchni użytkowej 35,28 m ² składający się z dwóch izb usytuowany na pierwszym piętrze budynku z pomieszczeniem przynależnym do lokalu. Orzekł również, że pozwanemu nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego. Rozstrzygnięcie swoje oparł na następujących ustaleniach:

Lokal mieszkalny przy ul. (...)stanowi własność powoda. Powód zawarł umowę najmu przedmiotowego lokalu z J. Ł.– teściowa pozwanego. Pozwany zamieszkał w tym lokalu około 1994 r. Zameldował się pomiędzy 1998 – 20000 r. J. Ł.zmarła w 2006 r. Pozwany w maju 2012 r. wystąpił do UM w K.o zawarcie z nim umowy najmu. Pozwany zamieszkuje w przedmiotowym lokalu Płaci czynsz i wszelkie związane z zamieszkiwaniem opłaty. Nie narusza porządku domowego. Obecnie pozwany pracuje w A. jako kierowca. Zarabia netto 1.100 funtów.

Spełnienie przez pozwanego przesłanek przewidzianych w uchwale Rady Miejskiej K.z dnia 5 lutego 2004 r. w sprawie ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu M. K.nie rodzi po stronie pozwanego roszczenia o przydział tego lokalu.

Pozwanemu nie należy się lokal socjalny, gdyż prawo takie nie przysługuje osobie, która zajęła lokal bez tytułu prawnego.

Apelację od powyższego wyroku złożył pozwany zaskarżając wyrok w całości. Zarzucił naruszenie art. 21 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów w związku z § 33 uchwały nr XV/198/2004 Rady Miejskiej K. z dnia 5 lutego 2004 r. polegające na błędnym przyjęciu, że skoro wyżej cytowany przepis nie kreuje możliwego do dochodzenia na drodze sądowej roszczenia o zawarcie umowy najmu lokalu, to jednocześnie nie daje lokatorowi żadnych uprawnień i nie może być podstawą uzyskania przez lokatora tytułu prawnego do lokalu. Zarzucił również naruszenie art. 5 k.c prze jego niezastosowanie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Skarżący zgadza się z poglądem Sądu Rejonowego, że art. 21 ustawy o ochronie praw lokatorów nie kreuje możliwego do dochodzenia na drodze sądowej roszczenia o zawarcie umowy najmu lokalu. Ponadto skarżący nie twierdzi, że z takim roszczeniem wystąpił lub zostało ono uwzględnione w innym postępowaniu. Tym samym pozwany przyznaje, że prawidłowe są ustalenia Sądu I instancji, że zajmuje on sporny lokal bez tytułu prawnego.

Sąd Rejonowy nakazując eksmisje pozwanego nie dopuścił się naruszenia prawa materialnego, w szczególności art. 5 k.c. Skarżący nie wskazał jakie to zasady zostały naruszone przez Sąd. Sąd Okręgowy ocenia, że usunięcie pozwanego z lokalu, który zajmuje on bez tytułu prawnego nie narusza zasad współżycia społecznego. Tym bardziej, że pozwany ma 47 lat i pracuje w A. jako kierowca. Zarabia netto 1.100 funtów. Jest osobą zdrową. Sam fakt, że zamieszkiwał w tym lokalu od 1994 r., że płaci czynsz i nie narusza porządku domowego nie może decydować ani o jego uprawnieniach do otrzymania lokalu socjalnego ani tym bardziej do pozbawienia właściciela prawa do dysponowania tym lokalem.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 k.p.c., orzec jak w sentencji.