Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

Dnia 28 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Janusz Roszewski

Sędziowie: SO Wojciech Vogt

SR del. Mariusz Drygas (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

spraw:

z powództwa T. D.

przeciwko małoletnim W. D. i K. D. (1) działających przez matkę M. O.

o obniżenie alimentów

oraz

z powództwa T. D.

przeciwko K. D. (2)

o obniżenie alimentów

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Pleszewie z dnia 19 lutego 2016r. w sprawie III RC 15/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski SSR del. Mariusz Drygas

Sygn. akt II Cz 227/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19 lutego 2016r. Sąd Rejonowy w Pleszewie oddalił wnioski powoda o obniżenie alimentów zasądzonych od niego na rzecz małoletniej W. D. i małoletniej K. D. (1) wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 30 kwietnia 2014r. w sprawie sygn. akt I C 1899/13 z kwoty po 850 zł miesięcznie do kwoty po 300 zł miesięcznie oraz wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych od niego na rzecz pozwanej K. D. (2) tymże wyrokiem z kwoty po 850 zł miesięcznie do kwoty po 350 zł miesięcznie. Sąd Rejonowy ustalił, iż w trakcie konkretyzowania obowiązku alimentacyjnego powód pracował w Norwegii, a uzyskiwane dochody umożliwiały mu łożenie alimentów w wysokości po 850 zł miesięcznie na każdą z córek. Umowa zwarta była na czas określony i nie została przedłużona. Z uwagi na kryzysy na rynku pracy, jaki pojawił się w Norwegii, powód nie miał możliwości podjęcia tam jakiegokolwiek zatrudnienia. Aktualnie jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Zdaniem Sądu powód nie wykazał interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Jednocześnie wniosek o zabezpieczenie zmierza do zaspokojenia roszczenia. Ponadto utrata pracy nie stanowi trwałej utraty możliwości zarobkowych, powód nie wskazał żadnych ograniczeń zdrowotnych uniemożliwiających mu podjęcie nowej pracy.

Od przedmiotowego postanowienia T. D. wniósł zażalenie. Zarzucił naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 138 k.r.o poprzez przyjęcie, że zmiana w zakresie możliwości zarobkowych nie ma charakteru trwałego oraz naruszenie prawa procesowego, a mianowicie art. 730 ¹ § 2 k.p.c. przez przyjęcie, że nie uprawdopodobnił istnienia roszczenia oraz interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Zdaniem skarżącego, za tym, że utrata pracy w Norwegii nie stanowi trwałej utraty możliwości zarobkowych nie może przemawiać to, iż nie wskazał on żadnych ograniczeń zdrowotnych uniemożliwiających podjęcie nowej pracy. Problem nie sprowadza się do tego, czy powód może znaleźć pracę i ją wykonywać, lecz między innymi do tego, czy jest w stanie podjąć w Polsce pracę za takim samym wynagrodzeniem, które umożliwi mu łożenie alimentów na rzecz córek w łącznej kwocie 2 550 zł. Zawsze wykonywał pracę jako pracownik fizyczny bez kwalifikacji (nie ma zawodu), a pracując w Norwegii zarabiał około 20 000 NOK brutto (w przeliczeniu około 10 000 zł brutto). Ponadto zważywszy, że pozwanymi są osoby uprawnione do świadczeń alimentacyjnych oraz mając na uwadze istotę i cel świadczeń alimentacyjnych, już między innymi z tego względu brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne.

Z uwagi na fakt, iż zgłoszone w pozwach żądanie dotyczy obniżenia alimentów, do udzielenia zabezpieczenia nie znajduje zastosowania art. 753 § 1 k.p.c. Przepis ten odnosi się bowiem do zabezpieczenia polegającego na zobowiązaniu do zapłaty określonej sumy pieniężnej i tylko w tego rodzaju sprawach konieczne jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia bez potrzeby uprawdopodobnienia interesu prawnego w zabezpieczeniu (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 1982 r., III CZP 3/82, publik. OSNC 1982/7/100). Do zgłoszonego w niniejszej sprawie wniosku o zabezpieczenie stosuje się zatem reguły ogólne, w tym art. 730 ¹ § 2 k.p.c. Obok więc uprawdopodobnienia istnienia roszczenia, zachodzi także konieczność uprawdopodobnienia istnienia interesu prawnego w zabezpieczeniu.

W zakresie przesłanki istnienia roszczenia należy zgodzić się ze stanowiskiem Sądu I instancji, iż utrata pracy nie jest równoznaczna z trwałą utratą możliwości zarobkowych i sama przez się nie stanowi przesłanki do uwzględnienia powództwa o obniżenie alimentów. Zakres obowiązku alimentacyjnego w świetle art. 135 k.r.o. może i powinien być bowiem większy od wynikającego z faktycznych dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 1959 r., 3 CR 212/59, OSPiKA 1960, poz. 41). Z drugiej jednakże strony nie można zapominać, iż ze względu na specyfikę postępowania zabezpieczającego jako przyspieszonego i odformalizowanego, wystarcza uprawdopodobnienie roszczenia, które jest pojmowane, jako środek zastępczy dowodu w ścisłym znaczeniu, nie dający pewności, a wyłącznie prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie i stanowi odstępstwo od ogólnej reguły dowodzenia twierdzonych faktów na korzyść tej strony, której ustawa zezwala w określonym wypadku na uprawdopodobnienie faktu, na który się powołuje zamiast udowadniania go. (por. T. Demendecki, Komentarz do art. 243 k.p.c. [w:] A. Jakubecki (red.), J. Bodio, T. Demendecki, O. Marcewicz, P. Telenga, M.P. Wójcik, Kodeks postępowania cywilnego. Praktyczny komentarz, Zakamycze, 2005, wyd. II.). Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy mieć na uwadze, iż powód przedłożył umowę o pracę z pracodawcą norweskim, z której wynika fakt zatrudnienia go w charakterze pracownika w gospodarstwie rolnym oraz fakt ustania zatrudnienia w dniu 15 grudnia 2015r. z uwagi na upływ okresu trwania umowy. Jak dalej wynika z wyroku rozwodowego, dochody powoda umożliwiały mu łożenie alimentów na córki w łącznej wysokości 2 550 zł. Obecnie zaś utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 652,60 zł brutto. Utrata tak intratnego zatrudnienia przez osobę bez zawodu powoduje, iż nawet przy pełnym i właściwym wykorzystaniu sił i umiejętności nie wydaje się w istniejących realiach gospodarczych możliwym znalezienie pracy pozwalającej na osiąganie zbliżonych choćby dochodów. Powyższe uprawdopodobnia zaistnienie zmiany stosunków, stanowiącej przesłankę obniżenia alimentów.

Natomiast w żaden sposób nie zostało uprawdopodobnione istnienie interesu prawnego, który występuje wówczas, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie ( art. 730 ¹ § 2 k.p.c.). W zażaleniu powód wskazuje jedynie, iż za jego istnieniem przemawia to, że pozwanymi są osoby uprawnione do świadczeń alimentacyjnych, a także istota i cel świadczeń alimentacyjnych. Okoliczności powyższe pozostają jednak bez związku z przesłanką interesu prawnego, gdyż ten na gruncie przedmiotowej sprawy istniałby w sytuacji uszczuplania majątku dłużnika alimentacyjnego wskutek toczącej się egzekucji świadczenia w wysokości wynikającej z wyroku zasądzającego alimenty. Powód tymczasem nawet nie wskazuje, iż komornik egzekwuje jakąś kwotę tytułem alimentów.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.

SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski SSR del. Mariusz Drygas