Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

K., dnia 30 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO. Barbara Mokras

SSO. Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika A. F. (1)

przy udziale wierzyciela (...) w J.

w sprawie egzekucyjnej Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jarocinie Km 210/11

od postanowienia Sądu Rejonowego w Jarocinie z dnia 3 marca 2014 r., sygn. akt I Co 103/14

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygnatura akt II Cz 360/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 marca 2014 r. Sąd Rejonowy w Jarocinie oddalił wniosek dłużnika A. F. (1) o przywrócenie terminu do złożenia skargi na postanowienie Komornika przy Sadzie Rejonowym w Jarocinie T. W. z dnia 20 września 2012r.i odrzucił skargę. Sąd wskazał w uzasadnieniu postanowienia, ze dłużnik nie podał we wniosku przyczyn, z powodu których uchybił terminowi natomiast z akt postępowania egzekucyjnego wynika, że odpis postanowienia komornika otrzymał w dniu 21 września 2012r. a skargę złożył po upływie 15 miesięcy, bowiem w dniu 29 stycznia 2014r.

Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego wniósł dłużnik A. F. (2), który wnosząc o „wnikliwe przeanalizowanie” skargi wniósł w istocie o przywrócenie terminu do wniesienia skargi i uchylenie zaskarżonego postanowienia odrzucającego skargę.
W uzasadnieniu podał, że dopiero po roku czasu dowiedział się, że Komornik zabrał mu z renty zawyżoną kwotę opłaty stosunkowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie jest nieuzasadnione.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż pozwany uchybił terminowi do wniesienia skargi na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jarocinie z dnia 20 września 2012 r., albowiem mimo, iż wraz z uzasadnieniem doręczono mu w dniu 21 września 2012 r. (z.p.o. k. 50 akt KM 210/11) skargę wniósł do tego Sądu dopiero w dniu 30 stycznia 2014 r.

Jak zasadnie wskazał Sąd I instancji przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej, zgodnie z brzmieniem art. 168 § 1 k.p.c., nastąpić może jedynie jeżeli strona nie dokonała jej bez swojej winy. Brak winy w nie dokonaniu w terminie czynności procesowej przyjmuje się jedynie wówczas, gdy wystąpiły przeszkody niezależne od strony. Podkreślenia wymaga, iż zarówno we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, jak i w zażaleniu na postanowienie o oddaleniu tego wniosku, dłużnik podał, że został wprowadzony przez komornika w błąd i po otrzymaniu postanowienia nie miał powodu do wniesienia skargi a obecnie nie zgadza się z wyliczoną przez niego opłatą stosunkową.

Wskazać należy, iż Sąd Rejonowy zasadnie uznał, że powołanej przez skarżącego okoliczności nie sposób przyjąć jako uprawdopodobnienia braku zawinienia po jego stronie. Niekorzystna dla skarżącego treść rozstrzygnięcia, którego skutki nastąpiły dopiero po upływie ustawowego terminu do zaskarżenia, nie może zwalniać strony od ujemnych konsekwencji własnego zaniechania. Fakt nie wniesienia w terminie tygodniowym skargi na postanowienie komornika został odzwierciedlony w znajdujących się w aktach niniejszej sprawy zwrotnym poświadczeniem odbioru, czego skarżący nie zaprzecza, natomiast nie został usprawiedliwiony żadną obiektywna, niezależna od skarżącego przyczyną.

Reasumując powyższe rozważania uznać należy, że nie zachodzą podstawy do przywrócenia dłużnikowi uchybionego terminu do wniesieniu skargi, zatem jej odrzucenie było uzasadnione.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. należało orzec jak w sentencji postanowienia.