Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

K., dnia 30 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Barbara Mokras – spr.

SSO Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela B. L.

z udziałem dłużnika J. J.

na skutek skargi dłużnika

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kępnie Ł. S.

w postaci opisu i oszacowania nieruchomości zapisanych w księgach wieczystych (...), sygn. akt (...)

w przedmiocie zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w Kępnie
z dnia 15 stycznia 2014 r., I Co 667/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy w Kępnie oddalił skargę dłużnika J. J.na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kępnie Ł. S.w postaci opisu i oszacowania nieruchomości zapisanych w księgach wieczystych (...), sygn. (...)

Uzasadniając rozstrzygnięcie, Sąd Rejonowy wskazał, że nie ma podstaw do uznania za zasadny zarzut skarżącego, iż oszacowanie nieruchomości dokonane w operacie szacunkowym sporządzonym przez biegłego sądowego J. O. zostało zaniżone w stosunku do ich rzeczywistej wartości rynkowej.

Od powyższego postanowienia dłużnik wniósł zażalenie zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez uwzględnienie skargi.

W uzasadnieniu skarżący podniósł tożsame zarzuty, wskazując, iż biegły sądowy dokonał oszacowania wartości nieruchomości porównując je z cenami nieruchomości na terenie miasta O., zamiast na terenie miasta K. oraz że nie uwzględnił faktu, że okna w zabudowaniu posadowionym na przedmiotowych nieruchomościach są drewniane, a nie plastykowe, że zainstalowane są na nich metalowe żaluzje, jak również wyremontowane zostało centralne ogrzewanie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, że nie ma podstaw do zakwestionowania oszacowania nieruchomości dłużnika dokonanego w operacie szacunkowym biegłego sądowego J. O., sporządzonego na potrzeby postępowania egzekucyjnego toczącego się przeciwko skarżącemu z wniosku B. L.. Analiza treści przedmiotowego operatu wskazuje, że został on sporządzony przy zastosowaniu prawidłowych metod wyceny nieruchomości, przy uwzględnieniu aktualnej wartości nieruchomości podobnych oraz po wszechstronnym rozważeniu czynników wpływających na wartość szacowanej nieruchomości. Wynikające z tej analizy wnioski zostały przez biegłego uargumentowane w jasny, spójny i logiczny sposób, pozwalający na przyjęcie, że zasługują one na przyjęcie i dokonanie na ich podstawie niezbędnych ustaleń faktycznych przydatnych w dalszym toku postępowania.

Należy podzielić pogląd Sądu I instancji, że zarzuty skarżącego co do zasadności wniosków wynikających z przedmiotowego operatu szacunkowego zostały przez biegłego przekonująco wyjaśnione. Biegły wskazał, że co prawda nie badał materiału, z którego wykonane są okna, ale ponieważ przyjął, że są one w dobrym stanie, rodzaj materiału nie wpływa bezpośrednio na wartość nieruchomości. To samo należałoby odnieść do pozostałego wyposażenia przedmiotowych nieruchomości. Należy podkreślić, że wartość elementów, z których są wykonane nie ma bezpośredniego przełożenia na wartość całej nieruchomości, gdyż jej wartość jest oceniana na podstawie ogólnego stanu technicznego nieruchomości. W ocenie Sądu przeciwko trafności oszacowania nieruchomości nie przemawia także fakt, iż biegły porównywał ceny nieruchomości z innego miasta niż K., skoro miasta te leżą w niedalekiej odległości i nie odbiegają od siebie poziomem industrializacji. W zakresie natomiast zarzutu wzrostu ceny nieruchomości od czasu sporządzenia jej operatu i oszacowania, należy podzielić stanowisko biegłego, iż nie można uznać bowiem za obiektywne twierdzenie skarżącego, że zasadą jest, iż wartość nieruchomości bezwzględnie wzrasta wraz z upływem czasu. Tego rodzaju twierdzenie jest dowolne i nie poparte żadnymi miarodajnymi argumentami. Co prawda – jak wynika z doświadczenia życiowego Sądu – tego rodzaju zjawisko występowało w przeszłości, przez bardzo długi okres czasu, jednak nie stanowi ono bezwzględnej reguły. Powszechnie wiadomo bowiem, że ceny nieruchomości są uzależnione od wielu czynników, a zwłaszcza od sytuacji gospodarczej na świecie i w poszczególnym kraju, która – jak wiadomo – w okresie ostatnich lat ulegała permanentnemu pogorszeniu. Stąd brak uznania, iż od listopada 2012 r. wartość nieruchomość dłużnika nie uległa wzrostowi, należy uznać za wiarygodne.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., orzeczono jak w sentencji postanowienia.