Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

K., dnia 21 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt

po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. R., P. N. i L. N.

przeciwko pozwanemu

o zapłatę

na skutek zażalenia P. N. i L. N.

od punktu 4 postanowienia Sądu Rejonowego w Jarocinie z dnia 4 września 2014 r., sygn. akt I C 823/14

postanawia:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Jarocinie zwolnił powódkę P. N. od kosztów sądowych częściowo, a mianowicie od opłaty od pozwu ponad kwotę 300 zł, a L. N. od opłaty od pozwu również ponad kwotę 300 zł i w pozostałym zakresie ich wnioski o zwolnienie od kosztów oddalił. Ustalił, że P. N. utrzymuje się z emerytury w wysokości 1020 zł netto, a L. N. z emerytury w wysokości 1400 zł. Ocenił, że w tej sytuacji zasługują oni jedynie na częściowe zwolnienie od kosztów.

Zażalenie od punktu 4 tego postanowienia wnieśli pozwani P. N. i L. N. wskazując, że przy tak niskich dochodach nie są w stanie ponieść nawet części kosztów postępowania bez uszczerbku koniecznego dla swojego utrzymania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Trafnie Sąd Rejonowy ocenił, że powodowie są w stanie uczestniczyć w części kosztów sądowych. Na obecnym etapie postępowania są oni jedynie zobowiązani do uiszczenia opłaty w wysokości 300 zł. Należy podkreślić, że opłata jaka powinni uiścić powodowie wynosi 1500 zł. W stosunku do każdego z pozwanych Sąd zrezygnował z opłaty w wysokości 1200 zł uwzględniając ich niskie dochody i konieczność zaspokojenia bieżących potrzeb. Nie jest jednak prawdą, że powodowie nie są w stanie ponieść żadnych opłat. Z uzyskiwanych dochodów mogą bowiem poczynić pewne oszczędności, które pozwolą im dochodzić swoich roszczeń przed sądem bez uszczerbku dla swojego koniecznego utrzymania.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało – zgodnie z art. 385 w wz. z art. 397 § 2 k.p.c. – orzec jak w sentencji.

\