Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

K., dnia 15 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt – spr.

S.S.O. Marian Raszewski

S.S.O. Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa małoletniego T. M. reprezentowanego przez matkę B. P.

przeciwko M. M.

o alimenty

w przedmiocie zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie

z dnia 1 lutego 2016 r., sygn. akt III RC 4/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

S.S.O. Marian Raszewski S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski

Sygn. akt II Cz 803/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 1 lutego 2016 r. Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie udzielił zabezpieczenia zobowiązując pozwanego M. M. do łożenia na czas trwania postępowania, począwszy od dnia wydania niniejszego orzeczenia, na rzecz małoletniego T. M. renty alimentacyjnej w kwocie 500 zł miesięcznie z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejś z rat.

W uzasadnieniu wskazano, że na obecnym etapie postępowania strona powodowa
uprawdopodobniła istnienie roszczenia. Sąd Rejonowy wskazał, iż pozwany pracując jako spawacz i osiągając dochody w wysokości 2.500 zł – 3.000 zł poza małoletnim powodem
nie ma nikogo na utrzymaniu przy czym matka małoletniego osiąga dochód z wynagrodzenia za pracę w kwocie 1.500 zł miesięcznie.

Zażalenie na powyższe orzeczenie, w zakresie przekraczającym kwotę 400 zł miesięcznie, wniósł pozwany domagając się jego zmiany przez udzielenie zabezpieczenia przez zasądzenie kwoty 400 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu skarżący podał, iż dobrowolnie łoży ma małoletniego syna kwotę
400 zł miesięcznie, zakwestionował koszty utrzymania małoletniego powyżej kwoty 800 zł miesięcznie oraz podał, iż osiąga miesięczny dochód w kwocie 1.500 zł netto miesięcznie.
Na potwierdzenie tego faktu pozwany przedłożył umowę o pracę zawartą w dniu
30 października 2015 r.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Analizując zarzuty zażalenia przyjąć należało, że z uwagi na stanowisko zażalenia pozwany uznał żądanie strony powodowej co do kwoty 400 zł miesięcznie, którą to kwotę pozwany płaci na rzecz syna dobrowolnie. Okoliczność ta jest między stronami bezsporna albowiem przyznana została w treści pozwu. Tym samym jedyną sporną należnością jest różnica między wspomnianą kwotą a udzielonym zabezpieczeniem a zatem różnica w kwocie 100 zł miesięcznie.

Odnosząc się do zakwestionowanych przez pozwanego kosztów składających
się na usprawiedliwione potrzeby małoletniego poza ogólnym stwierdzeniem, iż skarżący ocenia je na kwotę nie przekraczającą 800 zł miesięcznie pozwany nie wskazał żadnych konkretnych wydatków jakie w jego ocenie składają się na tę sumę. Nadmienić należy,
że również w treści pozwu, na obecnym etapie postępowania strona powodowa poza swoimi twierdzeniami nie przedstawiła żadnych dowodów uzasadniających twierdzenie,
iż miesięczne koszty usprawiedliwionych potrzeb małoletniego pochłaniają miesięcznie deklarowaną kwotę 1.300 zł.

Okoliczność ta nie zmienia jednak faktu, że nawet gdyby na obecnym etapie postępowania przyjąć, iż usprawiedliwione potrzeby małoletniego pochłaniają miesięcznie przyznaną przez czynności konkludentne strony pozwanej kwotę 800 zł (pozwany partycypuje w połowie kosztów utrzymania dziecka uiszczając dobrowolnie kwotę 400 zł miesięcznie) to fakt, iż matka małoletniego realizuje swój obowiązek wobec małoletniego przez osobiste starania, związane z codzienną opieką nad dzieckiem, uzasadnia przyjęcie,
iż pozwany winien partycypować w kosztach utrzymania małoletniego w nieznacznie wyższym wymiarze niż jego matka. Podkreślić przy tym należy, że pozwany pracuje zawodowo a wedle deklaracji zażalenia uzyskuje miesięczne wynagrodzenie netto w kwocie 1.500 zł, stąd nałożenie na pozwanego obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniego
w kwocie 500 zł miesięcznie nie przekracza możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego skoro poza małoletnim powodem nie ma on innych osób na utrzymaniu. Ubocznie wskazania wymaga, że przyznana przez Sąd Rejonowy kwota 500 zł miesięcznie nie przekracza możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego również z tej przyczyny, iż w przedłożonej umowie o pracę datowanej na 30 października 2015 r. określono wynagrodzenie pozwanego na kwotę 1.750 zł brutto, co netto daje kwotę 1.286,16 zł miesięcznie. Skoro zatem według deklaracji pozwanego uzyskuje on wynagrodzenie netto
w kwocie 1.500 zł miesięcznie, to przedłożona umowa nie wyczerpuje i nie ujawnia pełnych dochodów pozwanego.

W konsekwencji, w ocenie Sądu Okręgowego nie ma żadnych podstaw
do zmiany zaskarżonego orzeczenia. Stąd na podstawie art. 385 k.p.c.
w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

S.S.O. Marian Raszewski S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski