Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

K., dnia 12 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Henryk Haak (spr.)

SSO Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2018 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku P. z siedzibą we W.

z udziałem dłużnika Z. H.
na skutek skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w J. T. W. w postaci opisu i oszacowania nieruchomości z dnia
20 września 2017 r. w sprawie Km 98/17

w przedmiocie zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jarocinie

z dnia 30 października 2017 r., I Co 849/17

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

SSO Henryk Haak SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 30 października 2017 r. Sąd Rejonowy w Jarocinie odrzucił skargę dłużnika Z. H. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w J. T. W. w postaci opisu i oszacowania nieruchomość z dnia 20 września 2017 r. w sprawie Km 98/17 jako wniesioną po upływie przepisanego terminu.

Zażalenie na to orzeczenie złożył dłużnik Z. H., zaskarżając postanowienie
w całości.

Skarżąca zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu – w istocie – naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj. art. 767 ³ § 1 k.p.c. poprzez jego zastosowanie pomimo braku podstaw, tj. wniesienia skargi w przepisanym terminie,
jak również art. 767 ³ § 2 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie pomimo istnienia podstaw,
tj. ustalenia wartości nieruchomości poniżej jej wartości rynkowej.

Mając na uwadze powyższe zarzuty, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i uwzględnienie w całości skargi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlega oddaleniu.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 767 § 1 zd. 1 k.p.c. na czynności komornika przysługuje skarga do sądu rejonowego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Stosownie natomiast do treści przepisu art. 767 § 5 zd. 1 k.p.c. skargę na czynności komornika wnosi się do komornika, który dokonał zaskarżonej czynności lub zaniechał jej dokonania.

Jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy, w niniejszej sprawie pełnomocnik dłużnika otrzymał protokół opisu i oszacowania wraz z załącznikiem w postaci opisu i oszacowania
w dniu 26 września 2017 r. (z.p.o. k. 81 akt Km 98/17). W przedmiotowym protokole zawarto pouczenie o sposobie i terminie zaskarżenia opisu i oszacowania, w tym, że skargę wnosi się do komornika (k. 75 – 75v akt Km 98/17). Pomimo prawidłowego pouczenia, dłużnik w dniu 3 października 2017 r. wniósł skargę bezpośrednio do Sądu Rejonowego w Jarocinie (koperta k. 6). Przedmiotowa skarga została przekazana do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jarocinie T. W., który otrzymał ją w dniu 13 października 2017 r. (k. 84 akt Km 98/17).

Należy uznać, że przekazując sprawę komornikowi, sąd nie może zastosować, nawet per analogiam, zastosować przepisu art. 200 § 1 k.p.c., a jedynie przekazać skargę właściwemu komornikowi do rozpoznania, z tym że wówczas za termin skutecznego wniesienia skargi uważa się datę wpływu skargi do komornika wraz z pismem przekazującym skargę do rozpoznania.

Zasadnie zatem Sąd Rejonowy uznał, że dwutygodniowy termin do wniesienia skargi na opis i oszacowanie nieruchomości, o którym mowa w przepisie art. 950 k.p.c. w zw. z art. 767 § 4 k.p.c., upłynął bezskutecznie w dniu 10 października 2017 r. i w konsekwencji, na podstawie przepisu art. 767 ³ § 1 k.p.c., odrzucił skargę jako wniesioną po upływie przepisanego terminu.

Jednocześnie należy podnieść, że przeciwko odrzuceniu skargi nie przemawiało uznanie, że czynności komornika wykazują uchybienia uzasadniające pojęcie działań na podstawie przepisu art. 759 § 2 k.p.c. Trafnie Sąd Rejonowy uznał, że - z przyczyn szczegółowo
i wyczerpująco wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, które Sąd Okręgowy w całości podziela i uznaje za własne –nie ma wystarczających przesłanek do przyjęcia, że opis i oszacowanie nieruchomości dotknięte są wadami, które poddawałyby w wątpliwość wiarygodność dokonanej wyceny nieruchomości dłużnika i w efekcie nakazywałyby sporządzenie nowego operatu szacunkowego. W szczególności słusznie Sąd I instancji podniósł, że zawarte w operacie niewielkie nieścisłości dotyczące materiałów, z których został wykonany budynek posadowiony na szacowanej nieruchomości, nie wywarły w istocie wpływu na jej ostateczną wycenę. Podnoszone przez skarżącą argumenty o domniemanym dokonaniu transakcji sprzedaży podobnych nieruchomości za wyższą cenę od wynikającej z zaskarżonego oszacowania, w żadnej mierze nie można uznać za wystarczające.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono,
jak w sentencji.

SSO Henryk Haak SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski