Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

POSTANOWIENIE

Dnia 17 stycznia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Stanisław Pilarczyk

Protokolant: asystent sędziego Michał Ukleja

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2024 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w O.

z dnia 29 listopada 2023 r. znak (...)

z urzędu

postanawia

na podstawie art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. odrzucić odwołanie

sędzia Stanisław Pilarczyk

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 listopada 2023r. znak (...) Oddział w O., odmówił M. M. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie wydanej decyzji przez lekarza orzecznika z dnia 14 listopada 2023 r., w której lekarz orzecznik orzekł, że Pan M. M. nie jest niezdolny do pracy. Z powyższą decyzją nie zgodził się odwołujący i wniósł, za pośrednictwem (...) Oddział w O., odwołanie do tutejszego Sądu, kwestionując prawidłowość wydanej decyzji w zakresie ustalenia, iż nie jest niezdolny do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o odrzucenie odwołania, z uwagi na niewniesienie sprzeciwu do Komisji Lekarskiej w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia Lekarza Orzecznika z dnia 14 listopada 2023 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołanie podlega odrzuceniu.

Orzeczeniem z dnia 14 listopada 2023 r. Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, iż M. M. nie jest niezdolny do pracy.

Od powyższego orzeczenia odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia sprzeciwu do Komisji Lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia [art. 14 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2023.0.1251 t.j.)].

Przedmiotowe orzeczenie z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie jego zaskarżenia, poprzez wniesienie sprzeciwu do Komisji Lekarskiej ZUS, zostało prawidłowo i skutecznie doręczone odwołującemu się w dniu 14 listopada 2023 r. Tak więc ostateczny termin do wniesienia sprzeciwu upłynął z dniem 28 listopada 2023 r. Do tego dnia odwołujący miał prawo wnieść sprzeciw od przedmiotowego orzeczenia, czego nie uczynił.

Zgodnie z art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Użyty w powołanym przepisie zwrot „oparcie odwołania wyłącznie na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika” dotyczy wszystkich kwestii określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1–5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, tj. oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami, trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz celowości przekwalifikowania zawodowego. W każdym z tych wypadków orzeczenie lekarza orzecznika stanowi podstawę do wydania decyzji w sprawie o świadczenie, do którego prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy, niezależnie od tego, czy chodzi wyłącznie o stwierdzenie niezdolności do pracy, czy pozostałe kwestie. Niewniesienie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika oznacza, że wnioskodawca zgadza się, że wszystkie stwierdzenia w nim zawarte są prawdziwe.

Zgodnie z postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2018 r. Sądu Najwyższego (I UZ 18/18 LEX nr 2542598) w sprawie czasowej niedopuszczalności drogi sądowej w sprawach z odwołania od decyzji organów rentowych artykuł 477 ⁹ § 3 ¹ zdanie pierwsze k.p.c. w istocie ustanawia czasową niedopuszczalność drogi sądowej w sprawach z odwołania od decyzji organów rentowych dotyczących świadczeń z ubezpieczeń społecznych, do których prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy, w przypadku niewyczerpania dwuinstancyjnego postępowania przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w zakresie orzecznictwa lekarskiego.

W przedmiotowej sprawie dla skuteczności wniesienia odwołania od decyzji organu rentowego do Sądu, koniecznym było uprzednie wniesienie przez odwołującego sprzeciwu do Komisji Lekarskiej ZUS. Kwestionowanie ustalenia dokonanego przez Lekarza Orzecznika ZUS w przedmiocie niezdolności do pracy, dopiero w odwołaniu, skierowanym do Sądu, zamiast w formie sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS, skutkuje odrzuceniem tego odwołania.

Wymóg uprzedniego wniesienia sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS dla skutecznego odwołania, w przypadkach określonych w tym przepisie, nie jest niczym innym jak dodatkowym rygorem formalnym, którego skutki nie mogą być przez sąd złagodzone. Wskutek ziszczenia się przesłanek wskazanych w tym przepisie, sąd nie może wydać innego orzeczenia, jak tylko odrzucić odwołanie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia.

Sędzia Stanisław Pilarczyk