Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Romuald Kompanowski

Protokolant: st.sekr.sądowy Piotr Durajczyk

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2024 r. w Kaliszu

odwołania S. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 19 grudnia 2023 r. Nr (...)

w sprawie S. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wysokość renty

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 19 grudnia 2023 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu S. B. prawo do obliczenia wysokości renty z tytułu niezdolności do pracy z uwzględnieniem dalszych okresów:

- ubezpieczenia społecznego:

od 1986-02-01 do 1986-02-12,

od 1987-01-19 do 1987-01-22,

od 1988-11-05 do 1988-12-28,

od 1989-09-06 do 1989-09-12,

- okresów nieskładkowych:

od 1992-01-29 do 1992-02-22,

od 1992-09-03 do 1992-09-30

od 1992-11-11 do 1992-11-23,

od 1992-12-07 do 1992-12-21,

od 1993-01-05 do 1993-01-10,

od 1993-01-21 do 1993-02-05,

od 1993-02-10 do 1993-02-15,

od1993-02-23 do 1993-03-31,

poczynając od 29 października 2023r.

Sędzia Romuald Kompanowski

UZASADNIENIE

Decyzją z 19 grudnia 2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. przyznał S. B. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ustalając wysokość świadczenia w oparciu o udokumentowane okresy składkowe oraz okresy nieskładkowe za wyjątkiem okresów:

od 1986-02-01 do 1986-02-12,

od 1987-01-19 do 1987-01-22,

od 1988-11-05 do 1988-12-28,

od 1989-09-06 do 1989-09-12,

od 1992-01-29 do 1992-02-22,

od 1992-09-03 do 1992-09-30

od 1992-11-11 do 1992-11-23,

od 1992-12-07 do 1992-12-21,

od 1993-01-05 do 1993-01-10,

od 1993-01-21 do 1993-02-05,

od 1993-02-10 do 1993-02-15,

od1993-02-23 do 1993-03-31,

Odwołanie od powyższej decyzji złożył S. B. wnosząc o zmianę decyzji i podwyższenie wysokości renty przy uwzględnieniu zakwestionowanych okresów.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołującego S. B. i Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Handlowo – Usługowe (...) łączył w okresie 1 lipca 1985 – 31 sierpnia 1993 stosunek pracy w pełnym wymiarze czasu pracy. We wskazanych wyżej ramach czasowych, odwołujący najpierw w okresie 1 lipca 1985 – 30 czerwca 1988 był uczniem w zawodzie a następnie do 31 sierpnia 1993 r. – ślusarzem – instalatorem.

dowód: świadectwo pracy oraz umowa o naukę zawodu w aktach ZUS.

W powyższym okresie odwołujący wykonywał pracę każdego dnia roboczego w pełnym dobowym wymiarze czasu pracy odpowiednim dla pełnoletniego pracownika. Jedyne dni nieobecności pracownika w zakładzie pracy spowodowane były urlopami pracowniczymi, zwolnieniami lekarskimi pracownika względnie zwolnieniami lekarskimi z uwagi na chorobę najbliższego członka rodziny wymagającą opieki. Za każdy miesiąc zatrudnienia, właściciel zakładu wypłacał odwołującemu wynagrodzenie. W przypadku nieobecności spowodowanej chorobą odwołującego względnie członka jego rodziny, odwołującemu wypłacany był przez pracodawcę zasiłek chorobowy rozliczany następnie z ZUS – em w opłacanych przez pracodawcę składkach na ubezpieczenie społeczne.

dowód: zeznania świadka H. J., zeznania odwołującego.

Sąd dał wiarę powyższym dowodom gdyż są spójne, logiczne a jeżeli chodzi o zeznania świadka, to treść tych zeznań zbieżna jest z zachowanymi danymi z zeszytu prowadzonego w badanym okresie przez pracodawcę opieczętowanego przez urząd skarbowy.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 62 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, renta dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy wynosi:

1) 24 % kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, oraz

2) po 1,3 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych;

3) po 0,7 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych;

4) po 0,7 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresu brakującego do pełnych 25 lat okresów składkowych oraz nieskładkowych, przypadających od dnia zgłoszenia wniosku o rentę do dnia, w którym rencista ukończyłby 60 lat.

Jak wynika z powyższego przepisu rozmiar okresów składkowych i nieskładkowych wywiera bezpośredni wpływ na wysokość renty.

W myśl uregulowania zawartego w art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a cytowanej wyżej ustawy, za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego - w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne: lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy: przedstawione w postępowaniu przed organem rentowym świadectwo pracy oraz konsekwentne zeznania świadka pomagającego właścicielowi zakładu pracy w prowadzeniu dokumentacji pracowniczej wskazują, że odwołujący uzyskiwała w okresie przed 15 listopada 1991 r. wskazane wyżej świadczenia mając zawartą z pracodawcą umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Taki obraz pozwala zaliczyć wskazany w sentencji wyroku okres przed 15 listopada 1991 r. jako okres składkowy w rozumieniu przywołanej wyżej regulacji. Brak w ewidencji organu rentowego danych pozwalających na identyfikację opłacania za odwołującego składek na ubezpieczenie społeczne nie jest wystarczające do pominięcia takiego okresu przy ustalaniu prawa do świadczenia rentowego jak i jego wysokości. Wystarczającym jest wykazanie, że zatrudniony pracownik wykonywał pracę w rozmiarze nie mniejszym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy i zachował prawo do wynagrodzenia. W niniejszym postępowaniu powyższe elementy zostały wykazane.

Powyższe oceny mają także zastosowanie przy analizie dalszego okresu przypadającego po 15 listopada 1991 r. W odniesieniu to takiego okresu konieczne jest rozgraniczenie okresu wykonywania pracy, za który pracownikowi zostało przyznane wynagrodzenie od okresu nieświadczenia pracy z powodu czasowej niezdolności do pracy samego pracownika bądź też choroby najbliższego członka rodziny pracownika, wymagającego opieki. Okresy takie zgodnie z art. 7 pkt 1 lit. b cytowanej wyżej ustawy są okresami nieskładkowymi. Na zasadzie powołanego na wstępie niniejszych rozważań przepisu okresy nieskałdkowe rzutują na wysokość renty z tytułu niezdolności do pracy. Zatem wykazane w toku rozpoznania sprawy okresy nieświadczenia pracy po 15 listopada 1991 r., za które pracownikowi przysługiwał zasiłek chorobowy bądź zasiłek opiekuńczy należało uwzględnić przy ustalaniu wysokości renty jako okresy nieskładkowe.

Mając na uwadze przytoczone wyżej oceny, zaskarżona decyzja w części odnoszącej się do ustalenia wysokości renty z tytułu niezdolności do pracy podlegała zamianie w sposób podany w sentencji wyroku.

Sędzia Romuald Kompanowski