Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 sierpnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Romuald Kompanowski

Protokolant: st.sekr.sądowy Piotr Durajczyk

po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2022 r. w Kaliszu

odwołań:

Z (...) Sp. z o.o. w K.,

D. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 25 stycznia 2022 r. Nr (...)

w sprawie Z (...) Sp. z o.o. w K., D. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie ubezpieczenia

Oddala odwołania.

Nie obciążą odwołujących kosztami zastępstwa procesowego organu rentowego.

Sędzia Romuald Kompanowski

UZASADNIENIE

Decyzją nr (...) z 25 stycznia 2022 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. stwierdził, że D. L. nie podlega ubezpieczeniu społecznemu od 16.12.2019 r. do 15.06.2021 r. z tytułu wykonywania w firmie (...) spółka z o.o. w K. pracy na podstawie umowy zlecenia.

Z powyższymi decyzją nie zgodziła się firma Z (...) spółka z o.o. w K. oraz D. L.. W złożonych oddzielnie odwołaniach każde z nich wniosło o zmianę decyzji i ustalenie, że D. L. podlega ubezpieczeniu społecznemu jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia w firmie (...) Spółka z o.o. w K. do dnia 16.12.2019 r. do 15.06.2021 r.

Organ rentowy w odpowiedzi na złożone odwołania wniósł o ich oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd połączył sprawy ze wskazanych wyżej odwołań do wspólnego rozpoznania.

Sąd ustalił i zważył, co następuje :

(...) Spółka z o.o. w K. działa od 29.12.2017 r. Zajmuje się transportem drogowym. Z informacji z KRS na dzień 8.03.2022 r. r. wynikało iż wspólnikami spółki są M. S. i P. P. po 100 udziałów każdy. Jako prezes zarządu spółki wskazany jest M. S.. Zarząd jest jednoosobowy. Organem upoważnionym do reprezentowania spółki jest członek zarządu – jednoosobowo. M. S. jako prezes spółki wykonywał czynności związane z zorganizowaniem działalności oraz jej bieżącym prowadzeniem : reprezentowanie spółki przed instytucjami bankowymi, urzędami, kontrahentami, opracowanie strategii rozwoju spółki, w tym opracowywanie planów finansowych, realizacja właściwej polityki marketingowej, zawieranie umów, w tym umów o pracę, umów kredytowych, umów leasingowych, współpraca z pracownikami, nadzór nad wykonywaniem obowiązków przez pracowników.

W umowach między spółką a członkiem zarządu spółkę reprezentuje pełnomocnik powołany uchwałą wspólników.

Kapitał zakładowy spółki wynosił 50000 zł.

Siedziba Spółki mieści się w K..

16.12.2019 r. firma (...) Spółka z o.o. zawarła z D. L. umowę zlecenia na czas nieokreślony. W ramach powyższej umowy Doroata Serafiniak–Van Lierop jako zleceniobiorca miała wykonywać na rzecz wskazanej wyżej spółki prace biurowe. Wynagrodzenie za wykonywanie wskazanej wyżej pracy dla zleceniobiorcy ustalone zostało wynagrodzenie obliczone według stawki 17 zł za godzinę pracy. W umowie nie została wskazana liczba godzin obciążających zleceniobiorcę. Wskazano jedynie, że zleceniobiorca ma stosować się do wskazówek zleceniodawcy co do sposobu wykonywania zlecenia. Poczynajac od stycznia 2020 r. zleceniobiorca przedstawiał zleceniodawcy comiesięczne rachunki za wykonanie zlecenia w kwotach po 85,00 zł brutto a od lutego 2021 r. – w kwocie 109,80 zł a od marca 2021 r. – w kwocie 146,40 zł.

Od grudnia 2019 r. odwołująca D. L. podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o pracę z podstawą wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe w kwocie 3 500,00 zł obwiązującą do stycznia 2022 r. Wskazany wyżej stosunek pracy został nawiązany w 2014 r. i do chwili wyrokowania w sprawie nie uległ rozwiązaniu. Nie zapadły również decyzje wydane przez organ rentowy wyłączające D. L. z ubezpieczenia pracowniczego.

/ bezsporne /

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1998r., nr 137 poz. 887 ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu oraz ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami. Zgodnie z art. 32 cyt. Ustawy do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych oraz na ubezpieczenie zdrowotne stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenie społeczne.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 cyt. ustawy za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy.

Z kolei przepis art. 6 ust. 1 pkt 4 przywołanej wyżej ustawy jako tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych: emerytalnemu i rentowym wskazują wykonywanie pracy na podstawie umowy o świadczenie usług, do której stosuje się zgodnie z Kodeksem cywilnym przepisy dotyczące zlecenia. Zatem co do zasady osoba taka podlega wskazanym wyżej ubezpieczeniom a z mocy art. 12 ust. 1 ustawy także ubezpieczeniu wypadkowemu.

W przypadku odwołującej D. L. w okresie objętym zaskarżoną decyzją istniały dwa tytuły do obowiązkowych ubezpieczeń, z których jeden powstały w 2014 r. w związku z zawarciem umowy o pracę w okresie objętym decyzją miał podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w kwocie przekraczającej minimalne wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy i drugi tytuł – z umowy zlecenia. W takiej sytuacji mają zastosowanie reguły tzw. zbiegu ubezpieczeń o jakich jest mowa w art. 9 ustawy. Zgodnie z zawartymi tam zasadami, w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem i spełniającego warunki do objęcia ubezpieczeniem z innego jeszcze tytułu są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy o ile podstawa wymiaru składek z tytułu stosunku pracy nie jest niższa niż wskazane wyżej minimalne wygrodzenie pracownicze – art. 9 ust. 1 i 1a ustawy.

Na gruncie przywołanych wyżej przepisów uznać należało zaskarżoną decyzję za zgodną z prawem aczkolwiek z zupełnie innej podstawy niż ta wskazana w uzasadnieniu decyzji.

Z uwagi na brak warunków systemowych do objęcia odwołującej ubezpieczeniami z tytułu umowy zlecenia analiza okoliczności związanych z zawarciem umowy zlecenia i jej wykonywania dla potrzeb niniejszego postępowania była zbędna.

Nie było także warunków do podjęcia analizy pod kątem spełnienia przesłanek do objęcia odwołującej dobrowolnym ubezpieczeniem. Takie ubezpieczenie na gruncie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga złożenia uprzedniego wniosku o objęcie takim ubezpieczeniem. Nie ulega wątpliwości, że taki wniosek nie został zgłoszony.

Mając na uwadze powyższe odwołanie jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu o czym sąd orzekł w punkcie 1 sentencji wyroku.

Zgłoszony przez pełnomocnika organu rentowego wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego podlegał odmownemu załatwieniu poprzez zwolnienie odwołujących z obowiązku pokrycia tych kosztów.

Przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c. wprowadzający zasadę pełnej odpowiedzialności strony przegrywającej sprawę za poniesione przez przeciwnika procesowego koszty zastępstwa procesowego strony reprezentowanej przez radcę prawnego doznają ograniczenia z uwagi na uregulowanie zawarte w art. 102 k.p.c. Według przywołanego przed chwilą przepisu, ustawodawca upoważnił sąd do obciążenia strony przegrywającej sprawę tylko częścią kosztów procesu albo nie obciążania jej w ogóle tymi kosztami uzależniając taką decyzję od szczególnie uzasadnionego wypadku. W ocenie sądu z taki szczególnie uzasadniony wypadek miał miejsce. Jak wynika z treści odwołania, odwołujący swoje prawo do zwalczania decyzji wyprowadzili z zawartego w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji poglądu o braku przesłanek do objęcia odwołującej ubezpieczeniami z tytułu umowy zlecenia z uwagi na brak skuteczności zgłoszonej umowy pomijając bezspornej w sprawie między stronami fakt istnienia stosunku pracy postawą wymiaru składek wyższą niż minimalne wynagrodzenie pracownicze.

W takich realiach zupełnie uzasadniony staje się zarzut, że to organ rentowy niezbyt pełnym przedstawieniem sytuacji prawnej odwołujących, uruchomił procedurę odwoławczą. Już chociażby z tego powodu brak było podstaw do uwzględnienia wniosku o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego w wysokości określonej przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Powyższe argumenty w ocenie sądu w uzasadniają w niniejszej sprawie odstąpienie przy rozstrzyganiu o kosztach procesu od zasady odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 k.p.c.) na rzecz zasady słuszności (art. 102 k.p.c.).

Mając na uwadze powyższe, sąd orzekł jak w punkcie 2 sentencji wyroku.

Sędzia Romuald Kompanowski