Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 sierpnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Romuald Kompanowski

Protokolant: st.sekr.sądowy Piotr Durajczyk

po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2022 r. w Kaliszu

odwołania B. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 14 kwietnia 2022 r. Nr (...)

w sprawie B. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do emerytury

Oddala odwołanie

Sędzia Romuald Kompanowski

UZASADNIENIE

Decyzją z 14 kwietnia 2022 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił B. B. ponownego ustalenia prawa od emerytury w obniżonym wieku emerytalnym ponieważ nie zostały przedłożone nowe dokumenty.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył B. B. wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury z uwagi na ukończony wiek 58 lat i 6 miesięcy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Poza sporem pozostaje okres ubezpieczony odwołującego B. B. urodzonego (...) Okres ten na dzień złożenia wniosku o ponowne ustalenie prawa do emerytury wynosi ponad 27 lat z czego okres nieskładkowy to 1 miesiąc i 23 dni.

W okresie 4.08.1981 – 16.08.1995 odwołujący wykonywał pracę w kopalni węgla kamiennego jako górnik zatrudniony pod ziemią. Poza sporem pozostaje również okres ubezpieczenia odwołującego na dzień 1 stycznia 1999 roku. Wynosi on 17 lat 5 miesięcy i 2 dni z czego 17 lat 4 miesiące to okresy składkowe a 1 miesiąc i 2 dni to okresy nieskładkowe.

Powyższe wskazuje, że odwołujący na gruncie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – zwanej dalej jako ustawa emerytalna - nie spełnia warunków do uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym.

Z uwagi na datę urodzenia odwołującego, oczywistym staje się brak przesłanek do przyznania odwołującemu prawa do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy emerytalnej wiek emerytalny dla mężczyzn urodzonych po 31 grudnia 1948 roku wynosi 65 lat. Odwołujący tego warunku nie spełnia.

Szczególne zasady uzyskania prawa do emerytury dla osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r. zawarte są w art. 46 – 50 ustawy emerytalnej. Przepis art. 47 i 50 ustawy emerytalnej do odwołującego nie ma zastosowanie albowiem odwołujący nigdy nie był nauczycielem ani też pracownikiem kolejowym. Dla oceny prawa do emerytury nie ma też zastosowania w przypadku odwołującego art. 46 ustawy emerytalnej.

Przywołany przepis w ustępie 1 ma następujące brzmienie: prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa;

2) warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31 grudnia 2008 r.

Warunkiem uzyskania prawa do emerytury na gruncie art. 46 ustawy emerytalnej jest legitymowanie się przez ubezpieczonego na dzień 31 grudnia 2008 roku wiekem emerytalnym wynoszącym w przypadku mężczyzn 65 lat a przy zastosowaniu art. 39 ustawy emerytalnej – w odniesieniu do sytuacji odwołującego wieku 58 lat i 6 miesięcy. Z uwagi na datę urodzenia odwołującego, ten warunek nie został spełniony. Nie mógł więc odwołujący w trybie przywołanej wyżej regulacji uzyskać prawa do emerytury.

Kolejnym uregulowaniem dającym ubezpieczonym prawo do ubiegania się o przyznanie prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym jest przepis art. 184 ustawy emerytalnej. Przywołana jednostka redakcyjna ustawy w ustępie 1 ma następujące brzmienie: ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Żadnego z wyżej wskazanych warunków odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 r. (data wejścia w życie ustawy emerytalnej) nie spełnił. Jak wynika z akt o ustalenie wartości kapitału początkowego, łączny okres ubezpieczenia odwołującego na 1 stycznia 1999 roku to 17 lat 5 miesięcy i 2 dni w tym 13 lat 11 miesięcy i 15 dni to okresy pracy w warunkach szczególnych. Wynikający z art. 27 ustawy emerytalnej okres składkowy i nieskładkowy w przypadku mężczyzn wynosi 25 lat (art. 27 pkt 2 ustawy emerytalnej) .

Przedstawiona wyżej ocena prawna, uzasadnia o braku przesłanek do skutecznego ubiegania się przez odwołującego do uzyskania prawa do emerytury biorąc pod uwagę jego wiek, staż ubezpieczeniowy oraz wpływ pracy górniczej pod ziemią na obniżenie wieku emerytalnego.

Z uwagi na tę ostatnio wymienioną przesłankę, odwołujący osiągnął obniżony wiek emerytalny w listopadzie 2022 roku. Nie był to jednak wiek o jakim mowa w art. 46 ustawy emerytalnej. Przywołana jednostka redakcyjna ustawy wymaga od ubezpieczonych legitymowania się takim wiekiem na 31 grudnia 2008 roku.

Mając na uwadze wyżej przedstawioną ocenę prawną i niekwestionowane przez ubezpieczonego przebyte przez niego okresy zatrudnienia, odwołanie jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.

Sędzia Romuald Kompanowski