Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant sekr. sądowy Małgorzata Kucińska

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2018 r. w Kaliszu

odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 5 czerwca 2018 r. Nr (...)

w sprawie J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 5 czerwca 2018 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu J. S. prawo do emerytury poczynając od dnia 3 lipca 2018 r.

2.  W pozostałym zakresie odwołanie oddala.

UZASADNIENIE

Decyzją z 5 czerwca 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił J. S. prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach albowiem wnioskodawca nie osiągnął wymaganego, co najmniej 25-letniego okresu ubezpieczenia. Tym samym ostatecznie organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu ubezpieczenia pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16-go roku życia w latach 1972 – 75 przypadającą poza okresami wakacyjnymi od lipca do sierpnia każdego roku kalendarzowego.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył J. S. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu pominiętego przez ZUS okresu jako okresu uzupełniającego brakujące odwołującemu 25 lat podlegania ubezpieczeniu społecznemu.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący J. S. od urodzenia tj. (...) aż do 1980 roku mieszkał w należącym poprzednio do jego babci gospodarstwie rolnym. Gospodarstwo to położone w miejscowości D. i składało się z gruntu rolnego o powierzchni 8,99 ha. W gospodarstwie oprócz odwołującego mieszkali także jego rodzice. Odwołujący w okresie zamieszkiwania w gospodarstwie rolnym, stale pracował w tym gospodarstwie rolnym. Odwołujący wykonywał wszystkie zlecone mu prace takie jak wiosenne, letnie i jesienne prace polowe oraz prace przy utrzymaniu inwentarza żywego. W gospodarstwie były krowy, trzoda chlewna i drób w zmiennej w poszczególnych okresach ilości. W gospodarstwie były 2 konie. Prace polowe takie jak orka, bronowanie, redlenie wykonywane były przez odwołującego. W okresie zimowym odwołujący wykonywał prace przy utrzymaniu inwentarza. Prace te odwołujący wykonywał w trakcie roku szkolnego po powrocie ze szkoły a w okresie przerw w zajęciach szkolnych - od rana aż do wieczora. Odwołujący po ukończeniu nauki w szkole podstawowej, we wrześniu 1971 r. podjął naukę w technikum w O. Odległość między miejscem zamieszkania a siedzibą szkoły wynosiła ok. 15 km. Odwołujący codziennie dojeżdżał do szkoły; rano wyjeżdżał ok. godziny 7-ej, wracał do domu po lekcjach ok. godziny 14-ej. Po powrocie ze szkoły, odwołujący przystępował do wykonywania bieżących prac w rolnictwie. Zadane w szkole prace domowe odwołujący wykonywał w godzinach wieczornych. Taki porządek dnia u odwołującego miał miejsce aż do podjęcia pracy zawodowej poza rolnictwem we wrześniu 1975 r. w związku z ukończeniem nauki w technikum.

dowód: zeznania świadków: J. C., Z. W., zeznania odwołującego.

Uznany przez ZUS na dzień 1 stycznia 1999 r. okres składkowy i nieskładkowy wynosi łącznie 23 lata 11 miesięcy i 7 dni. Do tego okresu ZUS zaliczył odwołującemu również okres pracy w rolnictwie przypadający na lata 1972 – 75 ale tylko przypadający w okresach wakacyjnych od 1 lipca do 31 sierpnia każdego roku kalendarzowego. Odwołujący legitymuje się ponad 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych przypadającym do 31 grudnia 1998 r. Odwołujący był członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

/bezsporne/

Wniosek o przekazanie środków zgromadzonych w tym funduszu odwołujący złożył 3 lipca 2018 r.

dowód: wniosek z 28.06.2018 r. w aktach ZUS

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 r. w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art.32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat

oraz

- okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7. 02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach … /Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm. / za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi / okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym /. W myśl § 4 ust.1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Przepis § 2 ust. 1 cytowanego rozporządzenia wymaga dla zaliczania okresów pracy w warunkach szczególnych do okresów uprawniających do wcześniejszej emerytury aby praca taka była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Poza sporem pozostawało legitymowanie się przez odwołującego ponad 15 – letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. Z treści decyzji wynika bowiem zaliczenie przez ZUS okresu takiej pracy w rozmiarze 23 lat 3 miesięcy i 7 dni.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również przypadające przed dniem 01.01.1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego, a w szczególności zebranych w sprawie dokumentów oraz zeznań świadków Sąd uznał odwołującemu zgłoszony okresy pracy w gospodarstwie rolnym należącym do jego babci od 5 maja 1972 r. do 30 czerwca 1975 r. w zakresie wykraczającym poza uznany przez ZUS okres takiej pracy przypadający na miesiące wakacyjne (1 lipca – 31 sierpnia każdego roku kalendarzowego). Zeznania świadków w całej rozciągłości potwierdzają fakt pracy odwołującego w gospodarstwie rolnym jako domownika i praca ta była dzielona z udziałem w zajęciach szkolnych. Czas przypadający po powrocie odwołującego do domu po zakończeniu każdego dnia zajęć w szkole (ok. 14.00 – 15.00) do zakończenia wieczornych prac gospodarczych (godz. 20.00 – 21.00) wynosił nie mniej niż 4 godziny każdego dnia. Istniały zatem podstawy do uznania odwołującemu badanego okresu pracy w gospodarstwie rolnym. Wskazany wyżej okres pracy rolniczej podlegał doliczeniu w zakresie niezbędnym do uzupełnienia 25-letniego okresu ubezpieczenia. Powyższe sprawi, iż łącznie z zaliczonym przez ZUS Oddział w O. okresem ubezpieczenia wynoszącym 23 lata 11 miesięcy i 7 dni, odwołujący posiada wymagany okres ubezpieczenia w rozumieniu § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7. 02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach

Odwołujący legitymował się zatem na dzień 1 stycznia 1999 r. 25-letnim okresem ubezpieczenia, co najmniej 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych i w chwili wydawania zaskarżonej decyzji miał ukończony 60-ty rok życia. Wniosek o przekazanie środków zgormadzonych w otwartym funduszu emerytalnym odwołujący zgłosił 3 lipca 2018 r. Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie jak w sentencji wyroku przy czym prawo do świadczenia ustalono od daty zgłoszenia wskazanego wyżej wniosku.

Za okres poprzedzający taki wniosek, odwołanie podlegało oddaleniu albowiem zgodnie z przepisem art. 184 ust. 2 zgłoszenie wniosku o przekazanie wzmiankowanych środków na dochody budżetu państwa jest przesłanką materialnoprawną wyznaczająca spełnienie wszystkich warunków do przyznania świadczenia. W tych warunkach uzasadnione było rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 sentencji wyroku.