Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. w Kaliszu

odwołania M. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 29 sierpnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie M. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 29 sierpnia 2013 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje M. B. emeryturę od 1 lipca 2013 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.08.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O.odmówił M. B.przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948 r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach na dzień 01.01.1999 r., a tylko 8 lat, 5miesięcy i 22 dni, ZUS przy tym odmówił zaliczenia do takiej pracy zatrudnienia w (...), bo praca ucznia nie była wykonywana w pełnym wymiarze czasu pracy, oraz okresów od 07.07.1975 r. do 31.08.1984 r. w Fabryce (...)w M.i od 01.10.1985 r. do 29.02.1992 r. w (...) J., bowiem nie przedstawił co do tego stosownych dokumentów.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu M. B.domagając się przyznania emerytury z tytułu ponad 15-letniego wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w tym na stanowisku spawacz-betoniarz w Fabryce (...)w M.i na stanowisku monter konstrukcji metalowych-spawacz w (...) w J.w oparciu o zeznania świadków. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

M. B. urodził się w dniu (...) Z zawodu jest monterem instalacji wodnych, kanalizacyjnych, sanitarnych i grzewczych. Ma też uprawnienia spawalnicze uzyskane w dniu 04.04.1979 r. (dowód: książka spawacza nr (...) dołączona do akt sądowych). Organ rentowy zaliczył M. B. 8 lat 5miesięcy i 22dni pracy w szczególnych warunkach.

Przedmiotem sporu w niniejszym postępowaniu jest charakter zatrudnienia M. B.w Fabryce (...)w M.i w (...) w J..

Odwołujący się nie przedstawił świadectwa pracy w szczególnych warunkach co do objętego sporem zatrudnienia. W aktach dotyczących świadczenia przedemerytalnego znajduje się świadectwo pracy z dnia 05.09.1984 r., wydane przez Przedsiębiorstwo (...), Fabryka (...)w M., stwierdzające, że w okresie od 7 lipca 1975 r. do 31 sierpnia 1984 r. odwołujący się pracował tam na stanowisku: instalator instalacji sanitarnych, a następnie spawacz-betoniarz, przy czym z urlopu bezpłatnego korzystał od 28.06.1982 r. do 31.08.1984 r. Z akt osobowych tego zakładu wynika, że odwołujący się podjął tam pracą na stanowisku instalatora instalacji sanitarnych,(zgodnie w wykształceniem i podaniem o pracę), ale w umowie z dnia 01.12.1977 r. powierzono mu obowiązki betoniarza. W kolejnej umowie z dnia 02.05.1979 r. powierzono mu obowiązki spawacza przy formowaniu, a w umowie z dnia 01.10.1980 r. spawacza-betoniarza (dowód: umowy w aktach osobowych (...) sp. z o.o., k 2-8).

W okresie od 1.10.1985 r. do 29.02.1992 r. M. B.zatrudniony był w (...)w J.. Z akt osobowych tego zakładu wynika, że odwołujący się przyjęty do pracy został na stanowisko montera maszyn i urządzeń i takie stanowisko powtarza się w angażach płacowych do 31.05.1988 r. kiedy to po raz pierwszy użyto określenia monter konstrukcji metalowych-spawacz w odniesieniu do płacy od 01.06.1988 r. Ta nazwa stanowiska używana była następnie we wszystkich kolejnych angażach płacowych. W okresie od 10.03.1989 r. do 31.12.1989 r. odwołujący się korzystał z urlopu bezpłatnego.

W oparciu o zeznania świadków S. S. i M. G. Sąd ustalił, że w Fabryce (...) w M. (uruchamianej w 1977 r.) produkowano elementy żelbetonowe zalewając betonem formy przygotowywane również w tej fabryce. Produkcja form odbywała się na hali z użyciem tzw. formy bateryjnej ciągłej. Była to linia produkcyjna, na której rotacyjne przesuwane były kolejne formy, a odpowiedni pracownicy wykonywali przy nich odpowiednie etapy prac. Odwołujący się zapamiętany został przez w/w świadków jako spawacz. Sam jednak przyznał, że takiej pracy nie wykonywał od początku zatrudnienia, bo po stosunkowo krótkim okresie pracy na stanowisku instalatora przekwalifikował się na stanowisko betoniarza, a dopiero później na następnie spawacza. Jako spawacz na jednym ze stanowisk przy linii produkującej formy wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy spawanie elektryczne przy użyciu spawarki B.. Miał do pomocy pracownika, który przytrzymywał elementy metalowe do spawania.

Dane w aktach osobowych pozwalają na przyjęcie, że M. B. pracował w Fabryce (...) w M. jako betoniarz w okresie od 01.12.1977 r., a jako spawacz dopiero po zdobyciu uprawnień spawalniczych tj. od 02.05.1980 r. Zatrudnienie w tym zakładzie faktycznie trwało do 27.06.1982 r., bo po urlopie bezpłatnym uzyskanym od 28.06.1982 r. odwołujący się już nie powrócił do pracy na stanowisku spawacza.

W (...)w J.odwołujący się pracował od 01.10.1985 r. do 29.02.1992. z przerwą od 12.02.1989 r. do 31.12.1989 r. na urlop bezpłatny, podczas którego pracował w NRD (poprzez (...)).

Podczas całego zatrudnienia w (...) J. M. B.wykonywał prace spawalnicze, będąc zatrudniony formalnie jako monter konstrukcji stalowych. Zakład ten produkował bowiem konstrukcje stalowe służące do budowy rozmaitych obiektów przemysłowych, a w hali (...)tworzono większe elementy tych konstrukcji, które później montowane były w terenie. Zdarzało się, że odwołujący się jeździł też montować konstrukcje na określonych obiektach, co także polegało na wykonywaniu prac spawalniczych. Podejmując pracę w (...)odwołujący się miał i uprawnienia spawalnicze i duże doświadczenie w tej pracy z poprzedniego zatrudnienia, dlatego wykonywał stale w pełnym wymiarze czasu prace przy spawaniu elektrycznym (dowód: zeznania świadków H. B.i Z. M.).

W ocenie Sądu zeznania świadków stanowią wiarygodny materiał dowodowy co do charakteru pracy w (...), mimo, że nie są spójne ze świadectwem pracy z tego zakładu z dnia 31.01.1992 r. (k 15 ar). Dokument ten jednak nie zasługuje na bezkrytyczne przyjęcie, gdyż zawiera część nieprawdziwych danych. I tak pomija fakt przerwy w zatrudnieniu na czas pracy w NRD, co z kolei jest uwidocznione i w karcie obiegowej przy zwolnieniu z (...) w dniu 11.03.1989 r. i w świadectwie pracy za okres 14.03.1989r – 31.12.1989 r. (k 179 ar) Ponadto w świadectwie podano, że podczas zatrudnienia w tym zakładzie odwołujący się ukończył kurs instalatora sanitarnego i kurs spawania elektrycznego, co także nie odpowiada rzeczywistości, bo kursy te odbył już wcześniej.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz.1118) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (01.01.1999 r.) osiągnęli:

1.  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna;

oraz

2.  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 .

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni, będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego, o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Stosownie do ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Okresy pracy w szczególnych warunkach wobec braku właściwego dokumentu wydanego przez zakład pracy udowodnione mogą być wszelkimi innymi środkami dowodowymi.

Zgodnie z art.184 ust.1 cyt. ustawy odwołujący się, jako osoba urodzona po 31.12.1948 r., winien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień 01.01.1999 r.

Poza sporem jest, że odwołujący się nie przystąpił do OFE. Jak wynika z danych ZUS, na dzień 01.01.1999 r., M. B.udowodnił zatrudnienie w łącznym wymiarze 30 lat, 3 miesiące i 20 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Praca na stanowisku betoniarza ujęta jest w dziale V pkt. 4 wykazu A stanowiącego załącznik do cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów z 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Taką pracę odwołujący się wykonywał od 01.12.1977 r. do 01.05.1979 r. Z kolei praca na stanowisku spawacza wymieniona jest w dziele XIV pkt. 12 w/w wykazu. Praca na stanowiskach betoniarza, spawacza i spawacza-betoniarza w Fabryce (...)w M.w okresie od 01.12.1977 r. do 27.06.1982 r. wynosi 4 lata 6 miesięcy i 27 dni. Praca w (...)w J.formalnie na stanowisku montera konstrukcji faktycznie była pracą przy spawaniu elektrycznym i wykonywana była przez odwołującego się przez okres od 1.10.1985 r. do 11.03.1989 r. oraz po urlopie bezpłatnym od 01.01.1990 r. do 29.02.1992 r. (w sumie w 5 lat, 7 miesięcy i 11 dni). Łącznie z poprzednio zaliczonym okresem 8 lat 5 miesięcy i 22 dni stanowi to wymagane 15 lat pracy w szczególnych warunkach. M. B.wiek 60 lat osiągnął w dniu (...). Wniosek o to świadczenie złożony został dopiero w dniu 19.07.2013 r.

Sąd przyznał mu się więc prawo do emerytury zgodnie z art. 129 ust.1 cyt. ustawy od pierwszego dnia miesiąca złożenia wniosku.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴§2 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.