Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kaliszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014 r. w Kaliszu

odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 20 listopada 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

oddala odwołanie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 listopada 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił A. P. prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych albowiem wnioskodawca nie osiągnął wymaganego okresu takiej pracy. Tym samym organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia w (...) S.A. w J. w latach 1983 – 98.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył A. P. wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu spornego okresu jako okresu pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący A. P. urodzony dnia (...) w okresie 11.10.1982 – 31.07.1999 był pracownikiem (...) S.A. w J.. Jako pierwsze stanowisko zostało odwołującemu wskazane stanowisko mechanika w kotłowni. Z dniem 1 marca 1983 r. zostało odwołującemu powierzone stanowisko ślusarz remontowo – montażowy. Miejsce pracy nie uległo zmianie. Z dniem 1 listopada 1995 r. odwołującemu powierzono obowiązki ślusarza – maszynisty kotła. Miejsce pracy nie uległo zmianie. Aż do lipca 1999 r. pracodawca nie zmieniał odwołującemu powyższego stanowiska.

dowód: świadectwo pracy w aktach ZUS, umowy o pracę i dekrety płacowe w aktach osobowych odwołującego.

Podejmując pracę w (...), odwołujący nie miał uprawnień do obsługi kotłów grzewczych. Uprawnienia do obsługi kotłów odwołujący uzyskał w trakcie zatrudnienia.

dowód: zeznania odwołującego

W lutym 1985 r. odwołujący uzyskał uprawnienie do obsługi kotła parowego i wodnego do 20 atm. Uprawnienie to było przedłużane na kolejne lata.

dowód: zaświadczenia kwalifikacyjne energetyczne w aktach osobowych.

Jako maszynista kotła a wcześniej jako ślusarz remontowy – od uzyskania uprawnień do obsługi kotłów grzewczych, odwołujący był zatrudniony w kotłowni ogrzewającej wodę do ogrzewania pomieszczeń produkcyjnych i biurowych zakładu oraz podgrzewania ciepłej wody użytkowej używanej do celów. Praca odwołującego polegała na obserwowaniu parametrów pracy kotła i analizie czy parametry te wskazują na stan zgodny z normami. Dostarczanie węgla do pieca odbywało się za pomocą taśmociągów, które podawały węgiel do zasobnika. Z niego węgiel podawany był automatycznie na palenisko. Odbiór żużla odbywał się również za pomocą elementu wybierającego pozostałości po spaleniu. Niekiedy tylko występowała konieczność ręcznego opróżniania zasobnika z żużlem. Takie prace odwołujący codziennie wykonywał w okresie sezonu grzewczego po 8 godzin każdego dnia. Sezon grzewczy zaczynał się w październiku a kończył się w kwietniu następnego roku kalendarzowego. W okresie po sezonie grzewczym następował okres prac remontowych kotłów. Odwołujący był zatrudniony wtedy przy remontach urządzeń kotłowni. W tym czasie włączony był jeden z kotłów nie podlegających w danym czasie remontowi czy przeglądowi. Podgrzewana była w nim ciepła woda użytkowa. Proces obsługi tego kotła był identyczny z tymi, które używane były w systemie grzewczym.

dowód: zeznania świadków: T. K., R. T., zeznania odwołującego.

Odwołujący legitymuje się łącznym okresem składkowym i nieskładkowym na dzień 1 stycznia 1999 r. wynoszącym 29 lat 3 miesiące i 7 dni.

/bezsporne/

Ustalając powyższy stan faktyczny sąd nie dał wiary świadectwu pracy w warunkach szczególnych o wykonywaniu przez odwołującego w latach 1983 – 99 pracy w warunkach szczególnych w warunkach gdy uprawnienie do obsługi kotła parowego odwołujący uzyskał w lutym 1985 r. a ponadto praca przy obsłudze kotła odnosiła się do okresu grzewczego a zeznań świadków wynikało, iż po zakończeniu sezonu grzewczego praca odwołującego polegała na czynnościach serwisowych i naprawczych w warunkach gdy kocioł był wygaszony.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach (Dz. U. nr 162 poz.1118 z póz. zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy.

Osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1948 r. w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art.32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

oraz

- okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w art. 32 ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach (Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi (okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym). W myśl § 4 ust.1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1.  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2.  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, iż odwołujący nie legitymuje się okresem pracy w warunkach szczególnych. Odwołujący wykonywał w badanym okresie zasadniczo pracę maszynisty kotła centralnego ogrzewania. Kotłownia obsługiwana przez odwołującego przystosowana była do ogrzewania pomieszczeń produkcyjnych i biurowych. Obsługa pieca takiego kotła nie była ręczna. Do uzyskania odpowiedniej temperatury używany był koks i węgiel ale jego podawanie odbywało się za pomocą taśmociągu zasypującego dozownik a z niego dalej opał dozowany był na palenisko za pomocą urządzenia. Podobnie wyglądało odbieranie pozostałości po spaleniu. Jak więc z tego wynika obsługa tego pieca nie była ręczna. Warunki wymienione w wykazie A dział XIV pkt 1 załącznika do cytowanego wyżej rozporządzenia wskazują na niezautomatyzowaną pracę palaczy kotłów centralnego ogrzewania typu przemysłowego. Jak więc z tego wynika nie każda prac palacza kotła centralnego ogrzewania uznawana jest za pracę w warunkach szkodliwych. Tylko taka praca palacza, która zawiera elementy o znacznej szkodliwości, lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia może być traktowana jako spełniająca przesłanki do uznania jej za pracę w warunkach szkodliwych. Poza tym odwołujący analizowane prace wykonywał tylko w okresie sezonu grzewczego, który zsumowany z kolejnych lat nie sprawi o co najmniej 15-letnim okresie pracy przy obsłudze kotła centralnego ogrzewania. Za takie prace nie mogły bowiem być uznane prace remontowe czy przeglądowe w warunkach gdy kocioł na czas przeglądu czy remontu był wygaszony.

Odwołanie zatem jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.